Dolina Rivendell

Gość

Pozwolę sobie założyć nowy temat do pogaduszek ;)

A więc - jakie są wasze ukochane sceny w ekranizacji "Władcy Pierścieni"?

Ja osobiście uwielbiam całą sekwencję z Nazgulami Pod Rozbrykanym Kucykiem. W tle leci mroczna muzyka, a zakapturzone postacie wdzierają się do karczmy. A tuż obok Aragorn ujawnia swoją tożsamość i cichym głosem opowiada Hobbitom historię Upiorów Pierścienia.

Niezmiennie rozbawia mnie za to Narada u Elronda. Kłótnia Legolasa z Gimlim i genialne "A dokąd idziemy?" Pippina ;)

Scena śmierci Boromira wzrusza mnie do tej pory. Zwłaszcza jego pożegnanie z Aragornem.

Generalnie, w samej "Drużynie" takich "smaczków" było jak dla mnie trochę za mało. W "Dwóch Wieżach" było już zdecydowanie lepiej - choćby scena pościgu za hobbitami. I słynne "Krasnoludy są świetnymi biegaczami. Zabójczy na krótkich dystansach" ;) Zaś już cała Bitwa o Helmowy Jar była niesamowita - muzyka, rozmach, efekty specjalne i... zjazd Legolasa na tarczy. Takiego widoku na długo nie można zapomnieć.

Moją ulubioną częścią jest mimo wszystko "Powrót Króla". Od początku do końca jest to pasmo perełek - Góra Przeznaczenia, bohaterski Sam i nadlatujące orły. Świetne też było ujęcie samobójstwa Denethora - jego skok z najwyższego kręgu Minas Tirith.

Mam również ogromną, ale to ogromną słabość do bitwy u Bram Mordoru. Aragorn i jego "For Frodo", Legolas biegnący mu na ratunek przez morze walczących (i niech mi ktoś powie, że to nie było dramatyczne), "Eagles are coming!" Pippina i mina Merry'ego oraz Gandalfa, gdy widzą wybuch na Górze Przezmaczenia i dociera do nich, że Frodo i Sam mogli zginąć.

Poza tym mam zawsze mokre oczy podczas sceny koronacji Aragorna. Ze śmiechu! Ten Legolas (tak, wiem, że mam do niego słabość), gdy podchodzi do niego, kładzie rękę na ramieniu i robiąc zeza, wskazuje na Arwenę... *kwik*

A już Szara Przystań to, to... No, wyję wtedy równo. Bardzo wzruszający moment.

Wypisałam te pierwsze, co mi przyszły do głowy, pewnie o całej masie zapomniałam.

A jak to jest u was? :)

Ariana

Oj, masa tego jest. W Drużynie to przede wszystkim <wymienia na spontana>
Merry i Pippin narzekający na brak posiłków i wątpiący, czy Aragorn kiedykolwiek słyszał o podkurku. No i Aragorn, w odpowiedzi rzucający jabłkami.
Pościg Nazguli i ucieczka Arweny. Kiedyś mnie to irytowało, teraz lubię.
Tak, narada u Elronda i tekst Pippina były boskie. Chociaż mnie i tak najbardziej rozwala :biada" książkowego Legolasa.
Podoba mi się fragment, jak Boromir uczy hobitów walczyć. Takie to sympatyczne.
Lubię walkę w Morii. I jak Aragornem trzepnęło o ścianę i jak ktoś dosiadał trolla.
Też się kiedyś spłakałam przy śmierci Boromira. Lubię tę scenę, walkę też.
W Dwóch Wieżach
przede wszystkim wysiadają teksty Gimliego w czasie pościgu. Pod koniec rozbroił mnie ten moment, kiedy Aragorn w złości kopie jakiś hełm i w tym momencie zauważa ślady.
Drzewiec jest świetny. W rozszerzonej wersji filmu jest dość długi fragment, jak Drzewiec idzie i gada i niesie hobbitów. Hobbici są znudzeni i w pewnym momencie któremuś się wyrywa "daleko jeszcze?"
Upadek z klifu. Pomijając ten bzdurny pocałunek Arweny <schizy miał, czy co?> bardzo to lubię. I to, jak Legolas oddaje Aragornowi wisiorek.
Jest jeszcze przed samą bitwą scena, kiedy Legolas przyznaje się do błędu i przychodzi przeprosić. Mniam.
Cała bitwa - jedna wielka perełka. "Opisać, czy podstawić ci skrzynkę?"
Oczywiście zjazd na tarczy i obrona bramy przez Aragorna i Gimliego. I to zastrzeżenie "ani słowa elfowi"
ach, no i w rozszerzonej wersji scena z Brego oraz scena z Eowiną i potrawką. Zakwikałam się. I scena z Boromirem i Faramirem - urzekła mnie.

W Powrocie Króla lubię ten moment, kiedy orkowie czekają na korsarzy, a tu zium - wyskakuje Aragorn. Przy późniejszej scenie bitwy kwikam jak głupia jak widzę "igraszki Legolasa z olifantem"
Pippin - urzekły mnie sceny z nim. Zwłaszcza, jak leci szukać Gandalfa, zeby ratować Faramira.
Ostateczna bitwa. Aragorn ze spiętymi włosami i mieczem w dłoni. I jak się wkurzył i skrócił posła o głowę. Tak, Legolas przedzierający się do Aragorna też mi się podobał, zwłaszcza że w pewnym momencie na pierci Aragorna stoi noga wielkiego trolla <jakim cudem mu żeber nie połamał?>
Romantyczka jestem, wiem. Ubóstwiam moment, kiedy elfy przyprowadzają Arwenę. Oni oboje przez moment tak cicho i spokojnie stoją i się patrzą, jakby nie wierzyli. A potem Arwena mu się rzuca na szyję i jest taka swojska, nie wywyższona i dziwna. I ten pocałunek, i ten uśmiech.
Ze sceną końcową to było u mnie dziwnie. Długo bardzo nie cierpiałam tego zakończenia i marzyłam, żeby książka zakończyła się szczęśliwie dla wszystkich. Teraz do mie dotarło, że to właśnie geniusz Tolkiena, że jakby dał lukierkowe zakońćzenie, to bym się wściekała. No więc kiedyś tej sceny nie lubiłam. A teraz? Do tej pory płaczę, jak Gandalf mówi "nie powiem, nie płaczcie, bowiem nie wszystkie łzy są złe" perełka zdeydowanie

Gość

Oj tak, scena z oddaniem wisiorka była bardzo fajna. Gdyby tylko nie ten psychopatyczny uśmiech Obieżyświata ;)

Ogólnie podobały mi się wszystkie sceny pokazujące przyjaźń Aragorna i Legolasa. W książce elf był taki bardziej na uboczu, nie było wiadomo, co mysli o reszcie Drużyny, a tu to całkiem realistycznie pokazali.
Zwłaszcza moment ich kłótni - wątpiący Legolas, który potem żałuje. I genialne "Nie było czasu ją dopasować. Za ciasna w klatce!" xD

A co do igraszek z olifantami... *khm, khm* Mnie najbardziej rozwalił znów tekst Gimlego: "To się liczy jako jeden!".

Mam ciarki podczas szarży Rohirrimów. Słowa Theodena, okrzyk "Śmierć! Po śmierć i po koniec świata", czy coś w tym stylu. Jak to oglądaliśmy ze znajomymi, to ktoś cicho skomentował: "Nie ma to jak pozytywne myślenie, prawda?". A ja się prawie oplułam popcornem ;)

Jej, scena z Aragornem i Arweną. Niesamowita. Mina Ellesara w tym momencie mówi wszystko.
A poza tym, wiecie, że w tym momencie Viggo Mortensena miał ktoś dublować? Bo on sam był chory, czy coś. Ale Liv Tyler się zbuntowała, że ona musi się całować z Mortensenem ;) I swojego dopięła, na szczęście.

Ariana

Tak, momentami Legolas z filmu jest ok, co nie zmienia faktu, że jeszcze chwila a będę dostawać głupawki na sam dźwięk jego imienia. W książce czasami wydawał mi się taki ciamajdowaty. To jego "biada" no i w Morii "o nie, balrog" jakoś mi nie pasują do wizerunku stonowanego elfa.
Dublować Mortensena? A się bym chyba wkurzyła.
W tej scenie z pocałunkiem nie lubię tylko zbroi Aragorna - lepiej wyglądał w płąszczu albo w kolczudze, jak w Dwóch wieżach.

Marysia

Z "Drużyny Pierścienia" podoba mi się Lothlorien. To od dawna była moja ulubiona kraina! Było tam tak "niebiesko"! Very Happy

Poza tym oczywiście scena śmierci Boromira (również mnie wzrusza, Fayerko). No i podoba mi się ta scena, kiedy drużyna płynie rzeką do wodospadów Argonath i mija posągi królów. Tyle z pierwszej części.
"Dwie wieże" zawsze uważałam za moją ulubioną część, przez Helmowy Jar i Ithilien. Podobają mi się również sceny z walk Entów w Isengardzie.
"Powrót króla" (po ostatnim seansie) zaczął baardzo mi się podobać. Co mnie zachwyciło? Trzeba powiedzieć, że scena ze śpiewającym Pipinem i jadącym "na śmierć" Faramirem. Albo ten fragment, w którym Faramira zaciągnął koń do Minas Tirith i potem Pipin krzyczał, że on żyje, a Gandalf okładał swoją laską Denethora. Wink

Po za tym podobały mi się płonące wici, kiedy Gondor wzywał o pomoc, "a Rohan odpowiedział". Smile

Zaimponował mi wybuch Orodruiny i zawalenie się Oka. Wszyscy tak bali się o Froda, że nawet ja odczułam to poruszenie. Jednym słowem świetnie zrobione momenty!

Gość

Właśnie, Marysia przypomniała mi o jeszcze jednej scenie. Mianowcie, śpiew Pippina. To było niesamowite - w tle migawki z niemalże samobójczej szarży Faramira na Osgiliath, a obok zupełnie obojętny Denethor, spożywający właśnie obiad. To było takie... groteskowe?

Poza tym urzekła mnie kolejna scena z Pippinem, mianowicie jego rozmowa z Gandalfem o śmierci. I o tym, co potem. Że to tylko kolejna ścieżka, a umierając widzi się Białe Wybrzeże... Coś niesamowitego, chwyta za serce.

Tina Latawiec

Oj tak, zgadzam się jak najbardziej. Szczególnie jeśli chodzi o scenę ze śpiewającym Pippinem...

Ale moja ukochana scena to ta ostatnia z "Powrotu króla". "Ano, wróciłem"... Aż serce ściska.

T.L.

Ariana

Tak, śpiewający Pippin porusza, i to bardzo. Jak to pierwszy raz widziałam to się popłakałam. Niesamowity kontrast międzyu bitwą, śpiewem i obrzydliwym Denethorem gratis.

Marysia

Oczywiście! Wzruszyło mnie też to, kiedy Faramir rozmawiał z Denethorem i powiedział coś w stylu:
"Kiedy wrócę, proszę, abyś odnosił się do mnie trochę milej.",
a Denethor mu na to:
"To zależy od okoliczności w jakiej wrócisz!"
Wtedy normalnie miałam ochotę rozszarpać Denethora! Własnego syna TAK traktować?! Ale trzeba przyznać, że świetnie ten moment zrobili.

Dzięki, że przydałam się do tego przypomnienia o śpiewającym Pipinie i o jego "Wszystko przeminie" <-- zauważyłyście, że kiedy skończył śpiewać Denethor miał taką troszkę odmienioną twarz??

Tina Latawiec

"Mam nadzieję, że kiedy wrócę, będziesz miał o mnie lepsze zdanie."
"To zależy z czym wrócisz!"

*zaczyna chichotać z rozmarzoną miną na twarzy*

Nie pytajcie, nie pytajcie.

Masz rację, Marysiu, cudna scena. Ala poza tym dziwnie mi się kojarzy... (Nie pytajcie. XD)

T.L.

Ariana

Aż się prosisz, żeby zapytać! Razz

czego chichoczesz?
Tak, scena niewątpliwie z tych poruszających. Zawsze mi się przypomina w chwili, kiedy koń wlecze rannego Faramira do bramy.

Marysia

Ojojoj! Dzisiaj, niestety na TVN, będzie "Powrót króla"! Very Happy

Ojojoj! Muszę to obejrzeć raz jeszcze! W zeszłym tygodniu oglądałam właśnie trzecią część z moją rodzinką na komputerze (wersja rozszeżona, oczywiście), ale za dobre wyniki w nauce jeszcze troszkę ich pomęczę!.. Smile

Ariana

*offtop mode on*
Tak, będzie - ciekawe, co będzie szybsze - oglądać wersję podstawową z reklamami czy rozszerzoną xD. A w telewizyjnej dodawanej do Wyborczej jest opis filmu i jest mowa o schizofrenicznym Gollumie. Śmiesznie brzmi to słowo w odniesieniu do postaci ze Śródziemia.
*offtop mode off*

Lalaith

Ach, ja bardzo lubię te sceny z Pippinem i Gimlim.

Marysia

No i obejrzałam! Znowu się popłakałam na scenie z Faramirem! Ojej, to u mnie jakaś choroba!

Tina Latawiec

Tylko na jednej scenie...? To jeszcze nie choroba. XD
Ja ryczałam przez pół filmu.

A żeby nie było całkiem nie na temat, dodam, że uwielbiam oblężenie Minas Tirith. Świetnie to nakręcili. Aż ciarki po plecach przechodzą w niektórych momentach.

T.L.

Gość

Łiii tam, choroba. Ja regularnie dostaję histerii w momencie, gdy Frodo z Samem zaczynają się wspinać na Górę przeznaczenia. A potem to już wyję nieprzerwanie do końca filmu ;)

Nabawiłam się już czegoś takiego, że nawet, gdy usłyszę w radiu "Into the west" Annie Lennox, to już płaczę. Ech, nadwrażliwiec ze mnie straszny.

Ariana

Mnie jakoś Frodo i Sam nie ruszają. Nie wiem, po prostu nie. Za to wzruszam się przy spotkaniu Aragorna i Arweny. W sumie dość często zdarza mi się płakać na filmach, głównie jak ktoś umiera, albo jeśli jest to film na podstawie ukochanej książki i umiera najukochańszy bohater. No i filmy tego typu jak "Karol, człowiek który został Papieżem", "Katyń", "Popiełuszko" etc. Po prostu nie ma bata, pół filmu płaczę. Chociaż książki ruszają mnie dużo częściej. A zdarza się, że i fanfiki.

Co do oblężenia Minas Tirith to owszem, dobrze zrobione i robi duże wrażenie, ale momentami, zwłąszcza gdy lecą pociski na miasto, to widać że to komputerowa robota. Jak leci kamuszek i się wali pół miasta. To mnie trochę irytowało.
Wczoraj znowu oglądałam scenę z pocałunkiem Aragorna i Arweny w Minas Tirith. Mhruuu Arwena idzie w końcu na spontana, rzuca mu się na szyję. Kurcze, jak romansów nie trawię, tak romantyczne sytuacje wielbię. Pod warunkiem, że mają otoczkę pt "coś si w ksiażce dzieje"
No i powiedzcie mi, czemu ja głupia teraz płaczę? NO czemu? Nadmienę, że w tle leci owa "Into the west".

Marysia

Frodo i Sam mnie trochę nudzą, muszę przyznać (Fayerko, nie bij! Wink

). Niekoniecznie na tej jednej scenie! Muszę przyznać, że moment z płonącymi wiciami też mnie bardzo porusza. Albo jak Rohan przyjeżdża na odsiecz! No i jeszcze te sceny, w których Denethor czyni Pipina Strażnikiem Wieży, a do Faramira odnosi się gburowato i szorstko - to również doprowadza mnie do płaczu! Ajjj, jakbym mogła, tobym mu tak przywaliła, że nie podniósłby się przez tydzień! Brawo, Gandalfie!!! Very Happy

Tina Latawiec

Co racja, to racja - scena, gdy Gandalf uderza Denethora jest bezbłędna. Ale moim zdaniem wcisnęli ją jakby na siłę, brakuje jej konsekwencji... Niby to jasne - Gandalf go uderzył, żeby przestał wydawać bzdurny rozkaz. Ale... Scenę później Denethor już pojawia się znowu, nie ma ani znaku po ciosie (a jednak ten kij gruby był, więc coś powinno zostać). Poza tym Gandalf walnął go i zniknął. Nawet nie zwrócił uwagi na to, że parę metrów za nim leży umierający Faramir?
Także moim zdaniem scena sama w sobie świetna, ale kompletnie zbędna. Mogli jej nie kręcić, bo po kilku obejrzeniach zaczyna się takie nielogiczności dostrzegać.
Czepiam się szczegółów, wiem.

EDIT: Ha! Olśniło mnie! Były konsekwencje tego ciosu. To przez to Denethor do reszty oszalał. Coś mu się po prostu w głowie poprzestawiało od uderzenia.
I teoria spiskowa gotowa. XD

T.L.

Marysia

Taaak!

Oszalał do reszty! A co do Gandalfa, który nie zauważył umierającego Faramira, to może przez to, że od razu poleciał wydawać rozkazy? A co do Denethora, to powinien był go unieszkodliwić, tak, żeby ten nie zaczął się podpalać! xD

Lalaith

Dzięki Arianie posiadam rozszerzone wersje Władcy i zaczęłam oglądać Drużynę Pierścienia. Na razie zaczęłam dopiero drugą płytę, czyli zaczyna się Wichrowy Czub, o ile dobrze pamiętam. W każdym bądź razie Aragorn śpiewa Balladę o Luthien. No ale, to nie jest moja ulubiona scena.
Na nią - chwilowo - awansuje całe rozszerzenie. To, jak Bilbo opowiada na wstępie, pisząc księgę, jak Frodo i Sam widzą elfy. Tego mi chyba najbardziej w filmie brakowało.
A tak z całości Drużyny - bardzo lubię ucieczkę Arweny i Froda przed Nazgulami. Strasznie mi się podoba, jak szepcze do konia. A jeszcze ten moment, gdy Nazgule wpadają do rzeki - cudowny. W ogóle, strasznie lubię głos Arweny.

Tina Latawiec

A mnie, szczerze mówiąc, ta scena ucieczki zawsze trochę irytowała. Nie wiem właściwie czemu, ale nie przypadła mi do gustu. Chociaż muszę przyznać - głos śliczny.

T.L.

Marysia

Taa, głos ma ciekawy. A scena ucieczki taka trochę... neutralna. Brakowało mi w rozszeżonych częściach tej pieśni do czterech wiatrów, którą śpiewał Aragorn i Legolas, kiedy Boromir popłynął w łódce do wodogrzmotów... Piękny i wzruszający fragment.

Lalaith

Bardzo lubię sceny z Dwóch Wież z Gandalfem i Theodenem. Przyszło mi teraz do głowy, że Eowyn była zakochana w Theodredzie.
I w ogóle, Obieżyświatowi całkiem sporo się zwiduje.
No i absolutnie uwielbiam rozszerzoną wędrówkę przez Rohan, zwłaszcza gotującą Eowinę i jej rozmowę na temat wieku ^^

Gość

Narada u Elronda Very Happy

! Oprócz tego bitwa w Helmowym Jarze i wszyściuteńkie sceny z panem krasnoludem w roli głównej Wink

.

Marysia

Hmm. Widzę, że się polubicie z Lai! ;] Osobiście też koszmarrrnie wielbię Helmowy Jar. I tą scenę, w której to Elfy przychodzą im na pomoc. Albo kiedy Gimli dmie w róg Helma Młota.

Lalaith

TAK, Gimliiiiiiiiiiiiiiiiii<3333333333333333333333333333
Aż sobie włączę którąś część. *po chwili* Padło na dwójkę. Czy wspominałam, jak bardzo uwielbiam rozszerzenie i w ogóle Rohan?

Gość

O, dwójka to moja ulubiona część Very Happy

! Mogłabym oglądać ją na okrągło, aż by mi się znudziła ;]. Jest bossska!

Marysia

Mmm... Też tak kiedyś wielbiłam "Dwie Wieże"! I chyba nadal wielbię, ale teraz ustąpiło to "Powrotowi Króla", bo od Rohanu wolę Gondor. ;] Mhru, jak ja kocham trójkę!! Smile

Lalaith

Kwiiiiik! [link widoczny dla zalogowanych] screen jest genialny! Skojarzył mi się ze ślubem xDDDD[/url]

Marysia

KWIIIK! Lai, ty to masz skojarzenia! xD

Gość

Oj tak, to zdjęcie jest kapitalne. Ogólnie, cała scena walki wręcz tuż pod nosem zdumionego Theodena jest genialna ;)

Lai, a tak w ogóle, to przez ciebie na mnie natchnienie spadło. W trzecim tomie "Podróży" urządzę Legolasowi i Aragornowi ślub, co ty na to?

Ariana

Helmowy Jar to jedna z moich ukochanych scen. Aczkolwiek niezłe miałyśmy z koleżanką odpały, jak to oglądałyśmy. Nadmienię, że byłą trzecia w nocy a koleżanka Władcy nie czytała i nie zamierza, ledwie kojarzy fakty z filmów i tyle, co z moich opowieści. A pry zjeździe Legosia na desce była taka głupawka, że współczuję jej rodzicom, którzy próbowali spać za ścianą.

Lalaith

Tak, Fayuś, tak. Bardzo chętnie to przeczytam xD
Gwoli skojarzeń, jak ostatnio czytałam Powrót króla, rozwalił mnie fragment rozmowy Aragorna i Eomera, coś w stylu 'Pokochałem cię od pierwszej chwili, gdy cię ujrzałem'