Dolina Rivendell

Tina Latawiec

Nigdy dotąd nie pisałam drabbli i teraz wiem dlaczego. Po prostu się do tego nie nadaję. Trudno. Może jednak komuś spodoba się te sto słów przemyśleń ubranych w elfią historię, które napisałam niemalże przypadkiem.

Gwiazdy dusz

Niektórzy mówili, że gdy umiera elf, gaśnie jedna gwiazda.
Mówili, że elfowie są nieśmiertelni. Gwiazdy przecież nie gasły, każdy by to zauważył.

W jednym z zapomnianych zakątków puszczy stała piękna postać o złotych włosach i spiczastych uszach. Ze wszystkich stron otaczały ją stworzenia noszące na sztandarach ogniste oko. Śmiały się, poruszając światła nieba.
-Wypróbujmy tę nieśmiertelność!- zaskrzeczało jedno. Wyciągnęło miecz.
Jedna z gwiazd zamigotała i zgasła.
Nagle wśród tętentu kopyt i gwaru okrzyków pojawiła się grupa rycerzy. Ciskali w stworzenia strzałami.
-Szczęście, że nikomu nie zrobiły krzywdy.

Ludzie nie widzą cierpienia jednej odchodzącej duszy. Zauważyliby dopiero, gdyby zgasło całe niebo.

T.L.

Gość

Tino, śliczne.
Drabbli z reguły nie lubię, zostaje mi po nich za duży niedosyt. Tobie jednak udało się w tych stu słówach zawrzeć nie tylko oryginalną historię, ale też smutną prawdę o śmierci. Choć w tym wypadku trochę bym polemizowała - czyż właśnie nie cierpimy najbardziej, gdy umrze jedna osoba? Słysząc o tysiącach ludzi, którzy giną na wojnie, nie czujemy nic - to tylko statystyka.
Polecam tu wiesz Herberta - [link widoczny dla zalogowanych]
Bardzo, bardzo podobał mi się motyw gaśnięcia gwiazd, gdy umrze jeden z Elfów. W końcu to w ich oczach zostało trochę gwiaździstego blasku.
Piękne to było. Gratuluję ogromnie udanego tekstu i czekam na więcej, bo czytać twoje utwory to sama przyjemność.
F.

Ariana

Nie umiem komentować drabbli, ale postaram się. W ogóle rzadko je czytam, bo się kiedyś zniechęciłam.
Przede wszystkim jednak - śliczne drabble. Samo w sobie jest jedną wielką perełką. W swoim tekście poruszasz temat śmierci, co nie jest łatwą rzeczą. Pierwsze, co przyszło mi na myśl po przeczytaniu, to to, jak bardzo trafnie napisałaś - że większość ludzi gaśnie jak te pojedyncze gwiazdy, przez nikogo nie zauważone.