Dolina Rivendell

Kiran

Kolejne drabble. Pisane pod koniec lekcji matematyki, kiedy nie szło już wytrzymać. Dedykowane wszystkim, którzy lubią ficki potterowskie.

To stało się nie do wytrzymania. Musiał zachować godność, ale Merlin mu świadkiem, że trzymało go jak nigdy. A ponoć to już nie człowiek. Udowodnił samemu sobie, że się mylili.
Trudno było zachować kamienną twarz. Usta mimowolnie chciały się rozchylić, powieki stawały się cięższe niż wszystko, czego do tej pory mógł doświadczyć.
Wszyscy patrzyli na niego wyczekująco. Zauważył, że wydawali się zdumieni jego długim milczeniem. Zacisnął zęby, po czym zaczął mówić.
Nie! To zdecydowanie ponad czyjekolwiek siły. Zaczął wyrzucać wszystkich. W popłochu uciekli, nie chcąc narazić się na gniew swego przywódcy.
Zamknął drzwi, wziął głęboki oddech. Za późno!
Lord Voldemort kichnął.

Gość

Kwik! Beczelnie wykorzystujesz moją słabość do kwikotwórczych drabelków, co widać na przykładzie. Hm... Czy się podobało? KWIK! I masz odpowiedź Very Happy

. Podobało się, a jak. Choć kanonu tu ze świecą szukać, bo kto to widział, żeby Voldemort KICHAŁ?! Ale fajny temat, w ogóle fajnie wykorzystany. Czy ja już mówiłam, że lubię drabble?
No, podsumowując, fajne. Mój komentarz mało konstruktywny, ale pomińmy to żałobnym milczeniem, dobrze?