Dolina Rivendell

Tina Latawiec

A myślałam, że tylko ja tak narzekam na swoje teksty. XD
Nie przejmuj się, na pewno nie jest tak źle. :)
Pewnie odgadną, które opowiadanie jest czyje, ale jakie to ma znaczenie? Przy moim pojedynku z Fayerką, też wszyscy wiedzieli.

T.L.

Amarylis

Gość

Lalaith, już się nie mogę doczekać naszego pojedynku, cieszę się ogromnie, że zdecydowałaś się skrzyżować ze mną pióra :) A Elbereth bardzo dziękuję za dłuższy termin - wrzesień mam zawsze zaganiany, a czasu nigdy za wiele ;)

:-)))

Lalaith

Nie ma za co Fayerko Smile

Od dłuższego czasu chodził za mną pojedynek, czekał tylko na okazję. Dla mnie to będzie wielka przyjemność.

Narzekanie na teksty to podstawa. Jeśli nie mam na początku negatywnego nastawienia, do tekstu, on nie ma prawa się udać. Dopiero po napisaniu mogę go polubić. Bo ja jestem grafomanką i się tym szczycę, o.

Gość

Grafomaństwo jest fajne xD W każdym razie - ja je radośnie uprawiam.

Eru, wydarzyło mi się dziś coś dziwnego. Jechałam autobusem linii 72, za oknem deszcz i mgła (Łodź paskudnie wygląda w taką pogodę, uwierzcie), ludzie jacyś struci, niemrawi... Autobus zatrzymał się na przystanku, na którym miałam wysiadać, a ja rzuciłam ostatnie spojrzenie przez szybę. I natrafiłam na spojrzenie dużych, ciemnych oczu. Dopiero po kilku sekundach mój umysł zakodował też długie, brązowe włosy, młodą, chłopięcą twarz i czarną kurtkę. Zrobiło mi się słabo, gorąco, nogi się pode mną ugięły. Wyskoczyłam na szary chodnik, a chłopak minął mnie i wsiadł do autobusu. A ja jak głupia oparłam się o słup latarniany, oszołomionym wzrokiem patrząc, jak odjeżdża. I tak, spojrzał się. Znów mi się zrobiło na zmianę zimno i gorąco. Do domu wracałam jak pijana, nogi mnie ledwo niosły.

Nie, nie żebym wierzyła w miłość od pierwszego wejrzenia, broń Boże. Ale to było... niesamowite. Miałyście kiedyś coś takiego?

Ariana

Wróciiiłaaaam!
Boru zielony a szumiący, dziewczyny, czy wy musicie non stop o szkole? Brr, ja tu jeszcze wakacjami żyję, jutro mnie pewnie przyjaciółka dobije nowinkami i lekcjami. Ale na jedno muszę odpowiedzieć - któraś puytała, co może być gorszego od matmy, fizyki, angielskiego, polskiego i chemii w jednym dniu. Jak dla mnie z tego zestawu niejadalna jest tylko chemia.
Mój koszmar brzmi: chemi, biologia, geografia - jakbym oberwała w jednym dniu tymi trzema to bym kogoś zachlastała chyba. \
<i sama zeszłam na temat szkoły>
Rano <jak wyżyj po szkolnych wieściach> postaram się co nieco skrobnąć o wyjeździe.

Gość

Ariaaaaan!!!!

*rzuca się i ściska*

Stęskniłam się za tobą, kochana! Już myślałam, że nigdy nie wrócisz xD

Ariana

<ściska>
Ja nie wrócę? Toż to ciebie wieki nie było, ja tylko na dwa tygodnie wybyłąm, bo przedtem przez całe wakacje miałam dostęp do internetu.
A wiesz, w fanfikach wisi mój tekst, wrzucony przed wyjazdem... <robi słodkie oczka>
Dzisiaj mnie przyjaciółka uszczęśliwiła wieścią o jutrzejszej kartkówce z biologii <na szczęście wydalanie, proste toto> i tym, że jutro oprócz planowej biologii mam drugą na zastępstwie. A pomiędzy nimi religia xD.

Gość

Już lecę skomentować ;)

Ach, obejrzałam wreszcie "Blow" z Deppem. Lekkie rozczarowanie, ale Johnny... *maślane oczy*

Tina Latawiec

Ariana! Witaj z powrotem. :)

Szok po prostu - cały dzień nie chcieli mnie do komputera puścić. Musiałam sobie kabel przeciągnąć do laptopa, żeby mieć internet (co łatwe nie było, uwierzcie).

EDIT:

Gość

Kwik xD Ja po otrzymania miłego komentarza na Mirriel się potknęłam o wieszak w przedpokoju, zrobiłam zgrabny piruet i wylądowałam na drzwiach wejściowych xD

Może to są jakieś, nie wiem, eksplozje hormonów? No, tych, endorfin? Albo coś? Bo tu nie chodziło o to, że ten chłopak był jakiś piekny i dlatego to wszystko. Owszem, był przystojny, ale tu chodziło raczej o to spojrzenie. Sama nie wiem. Czuję się jak sfrustrowany nastolatek.

(którym jestem, notabene)

Tina Latawiec

To optymistyczna wersja. Ja myślałam zawsze o tym jako o zaburzeniu psychicznym. XD

Tekst poszedł. Boję się.

T.L.

Ariana

Hej, dziewczyny, wchodzicie w strefę czarnej magii jak dla mnie. Mówię szczerze i bez ogródek, nie chce mi się wierzyć w miłość od pierwszgo wejrzenia. Może dlatego, że muszę kogoś naprawdę dobrze poznać i być bardzo zaprzyjaźniona, żeby się zakochać. Przynajmniej dotąd tak było.

Gość

No cóż, zaburzenia psychiczne też nie są mi obce xD U koleżanki przeglądałam ostatnio podręcznik wychowania do życia w rodzinie. Boru, jakie tam są kfiatki! Wyczytałam tam, że oprócz tego, że mam zaburzenia psychiczne, to również mam upośledzony popęd seksualny (błagam nie pytajcie) i zaburzone relacje ze społeczeństwem. Ciekawe, nie?

Przeglądam tak sobie dział Świat Fanfiction na Mirrielu i patrzę: o, "Tylko wtedy gdy zechce" jest o góry. Weszłam, przeczytałam nowy komentarz i przy okazji zahaczyłam wzrokiem o mój, napisany w styczniu. I moja inteligencja mnie poraziła. Cytuję:

Lalaith

Ja podbiłam, ja podbiłam! *cieszy się jak szalona.*
Świat jest piękny, wiecie? Kij z tym, że mi z nosa cieknie i w gardle drapie, że pogoda jest nie wiadomo jaka, że nauczyciele powariowali i czepiają się o wszystko, i zadają masakrycznie dużo, że najprawdopodobniej moją wychowawczynią w liceum będzie Buka, ale świat jest cudowny, piękny i uroczy. Naprawdę!

Aaaarian, jak miło jest znowu Cię mieć w Dolince! Może przyjedziesz do mnie, do Lublina na Falkon?

Tina Latawiec

Lalaith

Co właśnie czynię. Tylko jak zwykle nie wiem jak co uzasadnić i jak rozdać punkty...

Tina Latawiec

A to miło. Przestaję się więc dopraszać.

Ale za to warto by poszantażować innych, co? Kto jeszcze skomentuje? :)

EDIT: Dziękuję bardzo, Lalaith!
Tylko, choć jako tłumok w kwestii dodawania pewna nie jestem, coś mi się nie zgadza w podsumowaniu punktów. Zerkniesz jeszcze raz?

Mamy nowego użytkownika, wiecie?

T.L.

Marysia

Wiemy. Nawet znam tego nowego użytkownika. Smile

A teraz już można oceniać nasze teksty, Tino! Chyba zakopię się pod ziemię i przeczekam komentarze... A teraz nauka wzywa... Buee! Sad

Za chwilę będę musiała wziąć się za wypracowanie.

EDIT: Lalaith, naprawdę nie wiesz który tekst jest który?? Smile

EDIT2: Właśnie, komentujcie, komentujcie, pókim dobra! Razz

Gość

Ha, pojedynek wyceniony. Tfu, oceniony ;)

Udał wam się, wiecie? A "Dopóki tylko trwa!" się chyba stanie moim mottem ;)

Gość

Tina, fajny temat na pojedynek. Może by ja...? Eee, chyba nie.
Ja też ocenię niedługo pojedynki, oba teksy mi się podobają.
Ja jestem dzisiaj po pierwszym dniu w szkole (chora byłam). To jest straszne. Spać.

Gość

Ireth, podnieś rękawiczkę, mówię ci :) Pojedynek tylko tak strasznie wygląda, ale ta mobilizacja, by przysiąść fałdów i coś napisać jest niezapomniana.

Jej, współczuję ci tego pierwszego dnia w szkole po chorobie. Ja też tego nienawidzę. Dwa tygodnie chorowania, antybiotyków, spania, czytania, a tu bęc. Każą wstać i iść do szkoły. Ja zawsze wtedy się stresuję, najchętniej bym się gdzieś schowała do kąta i poszła spać.

Gość

A to był pierwszy dzień w nowej szkole, więc zupełnie nie wiedziałam gdzie mam lekcje... Straszne.

Może masz rację z tym pojedynkiem, ale, jak już podniosę rękawiczkę, to dochodzę do wniosku że nic nie umiem i nie mam pomysłu i mi się nie uda. To nie działa zbyt motywująco :/

Gość

Coś ty, ja też tak mam na początku! Już minutę po podniesieniu rękawicy sobie wyrzucam od matołów i głąbów, którzy porywają się z motyką na słońce, jak nawet zdania poprawnie nie mogą napisać ;)

To normalne, nie bój się. Zresztą, pojedynek to naprawdę tylko zabawa. Zawsze też można ze swojej słabości uczynić atut - jak jesteś radosnym grafomanem (jak ja^^), to to grafomaństwo uprawiaj. A czytelnicy będą kwiczeć z uciechy, jak zobaczą taki przerysowany styl. Zwłaszcza, że temat pojedynku aż się o to prosi, by zrobić z niego ckliwy harlequin, oczywiście parodię ;)

Tak więc - uwierz w siebie :)

Gość

No, nie wiem. Zastanowię się do jutra Smile

Gość

Trzymam kciuki ;)

A u mnie w rodzince prawdziwy baby boom. Z wakacji na działce wróciły w stanie błogosławionym mój pies i kotka. Będzie wesoło ;)

*ma wizję stada szczeniąt i kociaków, latających po ciasnym mieszkanku*

edit: O, Ariana już podniosła rękawiczkę. Ale ci Ireth nie przepuszczę i niedługo sama ci podrzucę wyzwanie ;)

Ariana

Podniosłam <co mi odbiło?>
Ireth, przepraszam, nie wiedziałam, że się przymierzasz do tego pojedynku. Siedziałam w tamtym dziale i akurat mi w oczy wlazł ten temat.

No, Tino, Marysiu, skomentowałam.

Lalaith

Już się bałam, że tylko ja histeryzuję po podjęciu rękawicy. Od wczoraj męczę koleżanki retorycznym pytaniami w stylu "Po co ja podnosiłam rękawiczkę? Przecież ja nie umiem pisać, prawda?"

Fayerko, gdzie te pierniczki?(I likier?) ^^ *rozgląda się po stole. Nie widząc niczego, sama kładzie ciasteczka cynamonowe i likier czekoladowy*

A nowe użytkowniczki zapraszam na Falkon, to tak nawiasem mówiąc.

W ramach dziecinnienia czytam sobie 'Opowiadania z Doliny Muminków'.

Tina Latawiec

Dziękuję za oceny pojedynku, dziękuję!
Ariano, miło, że zdecydowałaś się podnieść moje wyzwanie. :)

Lalaith

Znowu uwielbiam Muminki i przestaję się dziwić, czemu Dorotka je kocha.
No bo popatrzcie - czy to nie jest mądre?

"Teraz jestem osobą, która należy do siebie, i wszystko, co się dzieje, ma znaczenie. Nie dzieje się bowiem >>w ogóle<<, ale wydarza się m n i e, Ti-ti-uu."

Ariana

Zdecydowałam się - i muszę napisać ten tekst w tym tygodniu, bo 13 wyjeżdżam z klasą na wycieczkę i wracam dopiero 20. Mam nadzieję, że zdążę.
Muminki? Brr, "Opowiadania z Doliny Muminków" to byłą moja najgorsza lektura w podstawówce. Bajkę oglądałam, ale czytać tego nie trawiłam.

Gość

Ariana

Nie wiem, mam mętne wspomnienie po podstawówce, bo potem omijałam szerokił łukiem wszystko co z Muminkami zwiążane. Ale już milknę, bo ja nie o tym chciałam

Przeczytałam sobie pojedynkowe teksty o Bożym Narodzeniu. Fayerko, zafundowałaś mi głupawkę jakich mało - skąd żeś wytrzasnęła elfa o imieniu Gilraen, ja się pytam?! Gilraen <po polskiemu Gilraena> toż to matka Aragorna!

Gość

A tak jakoś mi przyszło do głowy ;) Nigdy bym nie pomyślała, że może mieć to coś wspólnego z Gilraeną, naprawdę xD

A jeszcze co do Muminków - przeczytaj "Dolina Muminków w listopadzie" i "Tatuś Muminka i morze". To już nie są raczej cześci dla dzieci. Trochę o samotności, obcości wśród bliskich, ukrywaniem tęsknoty, radzeniu sobie z własnymi lękami i innością. Naprawdę warto, bo to już taka typowa bajka dla dorosłych.

Ariana

Jak się przekonam, to może kiedyś sięgnę. Na razie zaczęłam pojedynkowy tekst i mam milion wersji, więc na razie dałam sobie spokój i robię wykrój rękawa do tuniki. Muszę wiedzieć, ile będę potrzebowałą materiału.