Dolina Rivendell

Fayerka

Przepraszam, że dopiero teraz odpisuję Embarassed

die Otter

Fayerka

die Otter

Fayerka

die Otter

Fayerka

die Otter

Fayerka

die Otter

die Otter

No i leci zapowiedziana rozpiska 3. sezonu. Tylko jeszcze muszę do wcześniejszej uzupełnić, że w sezonie 2. w „The Ape” gra Leonard Nimoy, nie pamiętałam tego w ogóle, bo rzadko wracam do tego odcinka, ale teraz cos mnie tknęło i sprawdziłam, może cię zainteresuje, ogólnie może nie należy do moich ulubionych, ale jakiś wybitnie zły też nie jest, a na Nimoya zawsze warto popatrzeć Smile

A teraz idziemy do sezonu trzeciego, jak zwykle pogrubione to wg mnie must-see, z pozostalych zaznaczyłam, co lubię, czego nie pamiętam. W tym sezonie takich naprawdę złych praktycznie nie ma Smile

1 ∙ The Smiler – Hoss-centric i raczej drama, ale praktycznie go nie pamiętam, więc nie wiem, czy polecam
2 ∙ Springtime – klasyka, ale to już wiesz, bo widziałaś XD
3 ∙ The Honor of Cochise – polecam bardzo, a za zachętę niech wystarczy Ci to, że zobaczysz tam baaardzo znajomą twarz Wink

4 ∙ The Lonely House – Joe-centric, podobno fajny, ale nie kojarzę go za bardzo
5 ∙ The Burma Rarity – ponownie: klasyk, który już znasz
6 ∙ Broken Ballad – Adam-centric, angsty, ja osobiście bardzo lubię, a pogrubiam, bo mam do tego ficzka o bohaterze odcinka <bezczelna autoreklama mode on>
7 ∙ The Many Faces of Gideon Flinch – głupiutki, ale rozrywkowy, jak zostawisz mózg za progiem, będziesz się dobrze bawić
8 ∙ The Friendship – Joe-centric, angsty, chyba nic szczególnego, ale zły też nie jest
9 ∙ The Countess – Ben-centric, jak wyżej, może być
10 ∙ The Horse Breaker – chyba też Ben-centric (albo cała rodzina, nie pamiętam), też przeciętny
11 ∙ Day of the Dragon – Joe-centric, sympatyczny, ja tam lubię Smile

12 ∙ The Frenchman – już znasz
13 ∙ The Tin Badge – taki typowo westernowy, całkiem spoko chyba
14 ∙ Gabrielle – bardzo kochany odcinek bożonarodzeniowy. Troszeczkę chyba wzorowany na takiej powieści dla dzieci „Heidi”, może kojarzysz. Naiwny i puchaty, ale sympatyczny, ja tam lubię
15 ∙ Land Grab – albo Ben, albo cała rodzina, nie pamiętam już, ogólnie chyba przeciętny
16 ∙ The Tall Stranger – Hoss-centric i drama okołoromansowa, jeśli dobrze pamiętam, ale pamiętam słabo, więc nie mam opinii
17 ∙ The Lady from Baltimore – dramy rodzinno-romansowe, ale jak dla mnie całkiem ciekawe, ja lubię
18 ∙ The Ride – jak dla mnie jeden z kluczowych odcinków w temacie charakteru Adama, must-see
19 ∙ The Storm – Joe-centric, bardzo romansowe i bardzo angsty, całkiem dobre, mogą sie przydać chusteczki
20 ∙ The Auld Sod – bardzo zabawna komedyjka, ja bardzo lubię
21 ∙ Gift of Water – on jest w sumie specyficzny, bo nie ma żadnych flashy przygód, to jest odcinek o budowaniu studni i to dosłownie: przez cały odcinek bohaterowie budują studnię, ale jest to jeden z moich ulubionych odcinków, więc polecam, jest taki pozytywny
22 ∙ The Jackknife – bardzo dobry: Adam + dziecko to zawsze urocze połączenie <3
23 ∙ The Guilty – tego kompletnie nie pamiętam, wybacz
24 ∙ The Wooing of Abigail Jones – ponownie: klasyk, który znasz
25 ∙ The Lawmaker – typowo westernowy, calkiem spoko
26 ∙ Look to the Stars – oparta na faktach historia późniejszego noblisty Alberta Michelsona, jak dla mnie trochę nudnawy
27 ∙ The Gamble – Joe-centric, chyba fajny, ale znowu nic nie pamiętam poza tym skojarzeniem, że mi się podobał
28 ∙ The Crucible – absolutny klasyk, Adamowe angsty sięgają zenitu, a poza tym napisałam jego retelling w modern AU, więc musisz obejrzeć i tyle! ale miej pod ręką chusteczki!
29 ∙ Inger, My Love – czyli historia drugiego małżeństwa Bena, a także słodki pięcioletni Adaś plączący się w tle, must-see
30 ∙ Blessed Are They – odcinek z kategorii Cartwrightowie i dzieci. Nic wybitnego, ale dla rzeczownych scen z dziećmi choćby warto obejrzeć XD
31 ∙ The Dowry – znasz Smile

32 ∙ The Long Night– Adam ma bardzo zły dzień… to znaczy noc. Porządny western z bandytami, wieszaniem itp. Ja lubię Smile

33 ∙ The Mountain Girl – za tym jakoś specjalnie nie przepadam, Joe ma zrobić z dziewuchy z gór damę, żeby zaakceptowała ją rodzina z miasta, pamiętam, że podejście do tego wychowywania jej na siłę mnie trochę irytowało, odpuściłabym
34 ∙ The Miracle Maker – Hossowe angsty raz jeszcze, ale w ogóle go nie pamiętam, umknął mi przy ostatnim rewatchingu

die Otter

Obejrzałam "The Apple" i, jak to ktoś na tumblrze zauważył, jak odcinek z tribble'ami prezentował najgorszy dzień Kirka, tak ten zdecydowanie może kandydować na najgorszy dzień Spocka XD Serio, scenarzyści wyjątkowo lubili go poniewierać - oberwał od strzelającego kwiatka, wybuchł kamień, wylądował na tyłku po odrzuceniu przez pole siłowe, a na deser jeszcze uderzył go piorun. Fandomowy sadysta we mnie zacieszał bardzo! Bo przede wszystkim aww, Spock spychający Kirka z linii ognia! To byłoby jeszcze bardziej cool, gdyby strzelał ktoś inny od kosmicznego kwiatka, ale whatever, Spock został ranny za Kirka, to jest poziom dramy, który uwielbiam, bring it on! A potem jeszcze Spock marudzący, że po lekach McCoya boli go brzuszek, co doktor zwala na jego zieloną krew <3 A przede wszystkim Spock twierdzący, że wcale nie zamierzał przyjmować ataku za Kirka, ot taka niezdara z niego po prostu. I to cichutkie "but thanks" Kirka, kiedy już skończył go opierdzielać. Kooocham! <milion serduszek>

Btw, pragnę zauważyć, że psikające w ludzi kwiatki już były w This Side of Paradise. Tyle że tamte były mniej mordercze xD Kosmici sterowani przez superkomputer tez w sumie już byli, ale to nic, przy całej ich kiczowatości fajnie się ich oglądało, ciekawa nawet była ta ich totalna niewinność. Chociaż ta scena, kiedy Akuta wyjaśniał kolegom na przykładzie melona, jak przeprowadzić zabijanie, kwiiiik, to już było too much XD

Dalej w sumie będzie znowu lista randomowych komentarzy i zakwików:

Chekov twierdzący, że rajski ogród był pod Moskwą mnie ómarł. A swoją drogą flirtujący Chekov jest wyjątkowo creepy, niech juz lepiej więcej nie próbuje XD

Na początku odcinka miałam myśl, że coś podejrzanie dużo redshirtów przyprowadzili ze sobą, pewnie będzie jatka. No i oczywiście, że była, ale podobało mi się, że ta dziewczyna od Chekova (Martha?) nie tylko przeżyła, ale też była bardzo badass kiedy doszło do walki - żadnych tam bzdur z kategorii damsel in distress, Martha doskonale poradziła sobie sama w kopaniu kosmicznych tyłków, you go girl!

A propos ubijania red shirtów to coraz bardziej mam wrażenie, że jak na lekarza Bones dużo częściej oznajmiał czyjąś śmierć niż że kogoś wyleczył. Żeby biedaczek doła nie złapał na tym tle XD

Z kolei a propos łapania dołów to aww, Spock pocieszający Kirka, który czuje się winny wspominanej jatki <3

A jeden z tych redshirtów, stojąc w tle w jednej scenie, celował phaserem w plecy Kirka. Po space marines spodziewałam sie większej świadomości na temat broni - dorzućmy to do pogadanki na temat BHP XD

Ja wiem, że Spock i Chekov kłócili się, tylko żeby odwrócić uwagę, ale kwiiik:
S: Ensign, you will not address me in that tone!
Ch: What do you want, sir, violins?

Kirk mówiący Scotty'emu, że jak nie naprawi silników, to go zwolni, i który potem faktycznie mówi "you're fired", mimo że Scotty daje z siebie wszystko, samemu będąc w większym niebezpieczeństwie niż Kirk i spółka - pfff, wiem, że by tej groźby nie spełnił, ale i tak to było okrutne, Scotty nie zasłużył, mogę go przytulić? XD

Dalej, kwiiik, Spock, który czuje się "uncomfortable" z powodu wianka, który ta kosmitka zakłada mu na rękę. A potem kwiiik jeszcze dziesięć razy bardziej, bo Kirk podpuszczający Marthę i Spocka do rozmowy o seksie. Jakby obok nie było Bonesa, który jest lekarzem XD (chociaż i tak do Bonesa należało tam ostateczne słowo, kiedy Spock stwierdził, że w razie potrzeby kosmici na pewno dostaliby instrukcje, na co Bones tak cudownie pogardiwie: "Od maszyny? Chciałbym to zobaczyć" XD I jeszcze Kirk usiłujący wyjaśnić kosmitom, czym są dzieci. A także czym jest miłość, przy czym tutaj obie definicje - i ta Akuty, i ta Kirka, doskonale pasują do relacji Kirk/Spock. Tak tylko mówię XD W ogóle wychodzi na to, że załoga Enterprise głównie przyniosła na tę planetę edukację seksualną XD

No i na koniec jeszcze te okrutne śmieszki Kirka z uszków Spocka - jego też chcę przytulić, ale obawiam się, że by się nie dał (chociaż znam kogoś, kto spróbował, właśnie napisałam o tym scenę XD).

Swoją drogą w tym odcinku prime directive to bardziej wskazówki niż zasady najwyraźniej XDDD

A tak na marginesie, [link widoczny dla zalogowanych]

Edit:
Obejrzałam "Assignment: Earth" – "skrzyżowanie Bonda z Doktorem Who" to rzeczywiście doskonałe podsumowanie (amerykańskim Doktorem, bo tylko w Ameryce soniczny śrubokręt może mieć funkcję zabijania). Ale w sumie całkiem dobrze się to oglądało, może dlatego, że Gary był w porządku, myślę, że jakby dostał ten własny serial i trochę pogłębienia postaci, to dałoby się go oglądać. A Roberta była w ogóle cudowna i miała więcej charakteru niż większość kobiet w tym serialu <3

Ale wiadomo, co w tym odcinku liczy się najbardziej: Spock i kicia wygrywają wszystko! Aww, nie spodziewałam się, że wyjdzie z niego taki kociarz - nie dość, że on wyraźnie postanowił się zaopiekować zwierzątkiem po aresztowaniu jego pana, to jeszcze nie mógł przestać go głaskać i przyznał, że je lubi. Ludzkie geny panu wyłażą, panie Spock <milion serduszek> Chociaż kiedy okazało się, że Isis jest jednocześnie seksowna kobietą, trochę inaczej spojrzałam na tę scenę XD Btw, teraz wychodzi na to, że tribble to nie był przypadek, Spock po prostu potrzebuje puchatego zwierzątka do miziania XD

A z innych kwestii, zawsze lubię, jak bohaterowie mogą połazić w ziemskich ciuchach. No i był to też kolejny odcinek z serii "przebieramy się w ciuszki pasujące do miejsca i czasu, więc trzeba znaleźć Spockowi czapeczkę" (miał dwie różne w tym odcinku!) XD

I jeszcze kwiiiik, ci biedni policjanci którzy dostali gratis podróż w kosmos i z powrotem i pewnie nigdy się nie dowiedzą, co to było XD

Edit 2.

Obejrzałam "By Any Other Name", to był naprawdę fajny odcinek! Ci kosmici byli całkiem interesujący i naprawdę wydawali się groźnymi przeciwnikami, nie miałam pojęcia, jak Kirk i spółka sobie z nimi poradzą. Zresztą chyba jeszcze w żadnym odcinku kosmici nie byli tak skuteczni w metodach zabijania redshirtów (no dobra, większości tak do końca nie zabili, but still). Ale za to jak ładnie Kirk angstowal przynajmniej! Dalej, aww, Bones, który będzie się czepiał zdrowego Spocka przez 24 godziny na dobę, ale kiedy tylko Spock choćc trochę oberwie, będzie się nad nim trząsł jak matka kwoka <3 A także "You're sick, Mr Spock" i cały ten plan Kirka, żeby Spock udawał chorego. A także Spock twierdzący, że Wolkanie uważają trans za lepszsy niż wakacje. Oraz, nie wiedzieć czemu, wprowadzający się w ten trans na stojąco, żeby pozostali musieli go łapać XD

Dalej, fajny był ten samobójczy plan Spocka i Scotty'ego oraz wynikająca z niego jeszcze większa doza pięknie angstującego Kirka, kiedy się wahał, czy wybuchnąć Enterprise, a ootem chyba trochę żałował, ze go nie wybuchł, kiedy kosmici i tak zaczęli neutralizować załogę.

Ale kwiiik, po tak poważnych angstach całkiem nie spodziewałam się tak epickiej metody na wroga. Nie wiem, co mnie bardziej ómiera - pierwsze miejsce ma Scotty upijający kosmitę, wiadomo, ale filrt Kirka, logika Spocka i witaminki Bonesa też były przecudne xD

Bones: You should take this for a few days and then we'll see how you respond.
Kosmita: I see no reason for you to refer to yourself in the plural.
Kwiiiik, ten kosmita polubiłby się ze Spockiem

Kwiiiik, Scottty swoją najcenniejszą, najstarszą whisky trzyma w zbroi. Co na Enterprise robi średniowieczna zbroja? W sumie to cały wystrój kajuty Scotty'ego był zabójczy XD I Scotty całujący butelkę z tym radosnym "We did it, we put him under the table", żeby samemu zaraz paść obok XD W ogóle bardzo się cieszę, że Scotty miał tu taką dużą, cudowną rolę <3
Kwiiik raz jeszcze, bo mina Kirka, kiedy kosmitka przejrzała, że ją uwodzi XD (ale oczywiście, że i tak się dała, cóż, kto by się nie dał? XD)
A swoją drogą spieszę donieść, że tym razem Kirk też miał czarną koszulkę pod mundurem, to chyba po raz pierwszy! Widać było bardzo dobrze w scenie nawalanki z głównym kosmitą. Co przy okazji tłumaczy, czemu skończył walkę z mundurem w stanie nienaruszonym - nie opłacało sie robić okienka, jak pod spodem nie było klaty XD

I jeszcze Bones tak słodko szturchający Spocka na koniec <milion serduszek> [link widoczny dla zalogowanych]

Fayerka

Ottiś, strasznie przepraszam, że dopiero teraz odpisuję, ten tydzień miałam strasznie beznadziejny :c

die Otter

Fayerka

die Otter

Fayerka

die Otter

die Otter

Post pod postem, bo się za bardzo rozpisałam.

Obejrzałam jeszcze The Enterprise Incident. Kooocham! To chyba jeden z moich najulubieńszych odcinków, zwłaszcza z tych „na serio”. Spock i Kirk jako superszpiedzy wykradający militarne technologie? Hell yeah <3

Ale pozwolisz, że przekopiuję trochę tego, co notowałam na bieżąco:

Wait, Klingoni i Romulanie teraz współpracują? Federacja ma przesrane XD

Spodziewałam się przez chwilę, że dowódcą Romulan znowu będzie "bliźniak Sareka", choć było to zupełnie nielogiczne oczekiwanie XD Ale w sumie to cieszy mnie, że chociaż raz dowódcą jest kobieta.

Kirk zachowuje się jak dupek i Bones zrzuca to na stres – już to samo w sobie mi się wydaje podejrzane, a już ten moment, kiedy Spock brutalnie wyrzucił mu, że to wszystko jego wina, to już praktycznie pewny dowód, że obaj znają jakiś sekret. A jeszcze potem ta kłótnia w gabinecie pani komodor to już szczyt OOC. Dobra, zgaduję to w trakcie oglądania i wrzucę potem bez ingerencji, zobaczymy, czy zgadłam - prawdziwym szpiegiem miał być Spock, a ta szopka Kirka miała go umieścić u Romulan i uwiarygodnić.

Btw, podoba mi się, że już drugi odcinek z Romulanami i w obu są tak samo sympathetic. Nie jako karykaturalni złole, a po prostu druga strona konfliktu.

Wszystkie sceny Spocka z tą panią komodor są świetne. Mają chemię, nie romantyczną oczywiście, ale taką, hmmm, intelektualną? Badassową? W każdym razie świetnie się ogląda ich rozmowy.

Taaak, Wolkanie może nie kłamią, ale za to ludzka połowa Spocka doskonale to równoważy. Kłamie choćby za każdym razem, kiedy twierdzi, że nie ma uczuć, nie? XD

Scotty in charge <3

Btw, jest coś uroczego w tym, jak Spock zawsze trzyma ręce założone do tyłu <3

Hmm, Bones jest zaskakująco spokojny jak na siebie. Czy on też jest wtajemniczony - w końcu od niego zaczęły się te plotki o niestabilności Kirka. Poza tym nawet grając wariata, Kirk raczej nie jest tak głupi, żeby rzucać się całym ciałem na barierę, która może go uszkodzić.

Czy zadaniem Spocka jest uwiedzenie pani komodor? Z jednej strony kocham tę ideę, bo jest tak cudownie szalona, ale z drugiej nie wiem, czy nie wolałabym, żeby kobieta-komodor była jednak w pierwszej kolejności komodorem, a nie kobietą, if you know what I mean.
(Btw, nie wiem, czy commander tłumaczy się jako komodor, ale jakoś tak mi wyszło, więc na razie tego się trzymam XD).

Oj tak, Bones totalnie jest wtajemniczony. Inaczej rzuciłby się do Spocka już na wstępie, a nie czekał, aż ten obejmie dowodzenie na znak pani komodor.

"Volcan death grip", uhmm, jasne XD

"He's dead", lol, ciekawa jestem, jak bardzo De miał już dosyć wymawiania tej linijki we wszystkich możliwych konfiguracjach. Ale ponieważ martwy Kirk jest jeszcze mniej wiarygodny niż świrujący Kirk, to praktycznie wszystko już wiem.

A nie, dobra, nadal nie wiem, czego Spock tam szuka. Tzn. wiem, tego czegoś, co jest za czerwonymi drzwiami. Ale co to jest? (Odpowiedź parę minut później: ugh, no tak, co innego mogłoby to być? Przecież w kółko gadali o tym cloaking device, głupia ja XD)

I nie wiem, czy Scotty też jest wtajemniczony. Na logikę chyba powinien, ale kto ich tam wie z ich logiką XD

Aww, dobra, już wiem, nevermind. Scotty i jego radość na widok żywego Kirka <3 Nawet brzydką fryzurę mu tu wybaczam. (Btw, Chapel też ma nową fryzurę, nie wspominałam o tym ostatnio. Ale jej jest spoko xD).

Kwiiiik, nowy imidż Kirka <milion serduszek> Wiem, że to na potrzeby misji, ale nie mogę sobie nie wyobrażać, że Kirk chciał choć na moment się upodobnić do Spocka. Nawet te fioletowe cienie ma takie same <3

Spoock jest chodzącą definicją bycia cool. Cała ta scena z zaproszeniem na obiad choćby. "Are the guards also invited?" Smooth, Spock, very smooth <3

Łooo, co to za wolkańsko-romulańskie porno?! XD Okej, teraz jeszcze lepiej rozumiem ideę Volcan hand kissing. A także jeszcze bardziej rozumiem, jak Sarek z Amandą byli inappropriate XD (A w ogóle to moim zdaniem tego rodzaju sceny są bardziej erotyczne od faktycznego lizania się i seksów na ekranie. Im mniej, tym więcej czy coś. A Leonard miał bardzo ładne dłonie… nie, nie powiedziałam tego na głos… XD).

W ogóle podoba mi się, jak Spock jest w tej relacji praktycznie bierny, po prostu odkrywa, że ona na niego leci, a logika nakazuje to wykorzystać, więc płynie z prądem, pozwalając pani komodor wysnuwać własne wnioski z jego bardzo oszczędnych reakcji i pogrążać się samej. W ten sposób nawet romansujący Spock pozostaje nadal w marę in-character.

Ugh, Kirk się ani trochę nie spieszył w scenie kradnięcia tego cloaking device, aż mnie szlag trafiał, jak wolno się poruszał xD

Pani komodor: Who are you that you could do this?
Spock: First officer of the Enterprise. What is your present form of execution?
Ottiś: CHILLS!

I jeszcze Spock zanudzający ją swoim zeznaniem, żeby kupić więcej czasu Kirkowi na ucieczkę <3

No i dobra, jednak pani komodor okazała się bardziej kobietą niż dowódcą, ale jednak mi to nie przeszkadza, bo i tak był fajna, nie była tylko ozdóbką jak wiele kobiet w tym serialu. I trochę jednak była badass <3 Chętnie zobaczyłabym jej więcej.

Kwiiiik! "Captain, please go, somoehow they do not look aesthetically agreeabe on humans" – powiedział Spock, którego od ludzi odróżniają głównie rzeczone uszy i który wygląda dokładnie tak samo jak Kirk w tej chwili. Powiedz po prostu, że Kirk bardziej ci się podobał w poprzednim imidżu XD I jeszcze jak Kirk się złapał za to spiczaste uszko chwile później z taką miną pod tytułem "Spockowi się nie podoba, muszę się natychmiast pozbyć". Kwiiiik, space husbands <milion serduszek>

Edit:

Obejrzałam dwa kolejne odcinki:

„Plato’s Stepchildren”
Powiedziałabym, że był wyjątkowo fucked-up, ale w dobrym sensie. Był ciężki do oglądania, bardzo uncomfortable, pełny second-hand embarassment (ugh, dlczego nie umiem się wyrażać po polsku, jeśli fandomowe treści konsumuję po angielsku? XD), ale jednocześnie fascynujący.

A poza tym był to też kolejny już odcinek, w którym młoda Barbara Babcock makes me question my sexuality XD
(W ogóle to kwiiiik, Spock szacujący wiek tej bohaterki - rozwala mnie jego pewność siebie w tej scenie, a potem jej urażona mina, kiedy ją postarzył o całe 5 lat XD)

Self-slapping Kirka był kwikaśny, ale zaraz zrobiło się już naprawdę poważnie. Moce tych kosmitów były niesamowicie creepy, tak że nawet te niby smieszsne momenty typu Kkirk tańczący ze Spockiem tak naprawdę były przerażające. W ogóle "świetne" były te tortury w takim sensie, że nie były brutalne fizycznie, a jednocześnie patrzyło się na nie dużo ciężej niż jakby ich po prostu stłukł. To doskonale pokazuje, że tortury psychiczne są brutalniejsze i skuteczniejsze niż fizyczne. W żadnym odcinku, gdzie Kirk obrywał od kosmitów, nie cierpiałam, patrząc na to, tak jak tutaj. Doceniam bardzo, że ten odcinek nie wykorzystał ani jednej okazji, w której można było pójść w komedię, nawet potencjalnie komediowe sceny były deeply disturbing,

Dalej, aww, reakcja Kirka na płaczącego Spocka </3 I angstujący Spock w ogóle. Oraz fakt, że był najbardziej wściekły o to, że mógł skrzywdzić Kirka i w ogóle tortury na Kirku przeżywał bardziej niż na sobie, mam wrażenie <3 I Kirk przysiadający się, żeby go pocieszyć. I Spock otwarcie przyznający się do tego, że czuje nienawiść i ma problem z jej kontrolą. Musi naprawdę być wyprowadzony z równowagi, żeby tak otwarcie okazać emocje.

"I have noted that the healthy release of emotion is frequently very unhealthy for those closest to you." - kocham ten tekst Spocka, jest tak niesamowicie relatable!

Uhura i Chapel w końcu miały coś do roboty poza statkiem, szkoda tylko, że coś tak paskudnego (w sensie doceniam jako widz, fajnie, że aktorki mogły sobie pograć, a jednocześnie współczuję postaciom). Do tego zwłaszcza Uhura ślicznie wyglądała <3 Za to kwiiiik, na Kirka i Spocka w minispódniczkach nie byłam gotowa, nawet w postaci rzymskich tóg. Ale obaj mieli zgrabne nóżki, trzeba im to przyznać (i ciekawa jestem, czy inny krój stroju Spocka miał coś wspólnego z tym, że Nimoy nadal nie chciał golić klaty) XD

Aww, serenada Spocka była ładna. Ale też podobały mi się bardzo w tym momencie miny dziewczyny, które wyrażały głównie smutek i strach, widać było jak bardzo w tym momencie Spockowi współczują. I w ogóle ciekawe, że padło właśnie na Chapel, która skrycie o romantycznym Spocku marzyła, ale nawet ona widzi, jak bardzo to nie jest on i jak bardzo to jest gwałt na jego godności. Za samą reakcję w tej scenie polubiłam ją bardziej niż w tych wszystkich poprzednich odcinkach, kiedy tak załośnie latała za Spockiem.

No i ten famous interracial kiss <3 Troszkę szkoda, że niedobrowolny, ale jednocześnie miałam tu wrażenie, że to jest mniej okrutne niż pocałunek Spocka z Chapel. Ugh, nie wiem, jak to ujać, ale mam wrażenie, że kiedy dla Spocka i Chapel sam pocałunek był bardzo traumatyczny, tak dla Kirka i Uhury traumatyczna była sama sytuacja bycia pod kontrolą, ale pocałunek jako taki nie był tu najistotniejsza kwestią. I to pasuje zarówno do osobowości postaci, jak i tego, jakie łączą ich relacje.

No i wreszcie, awww, Alexander jest too precious for this world! Absolutnie go kocham, jest dziamem, jest mądry, jest kochany, czy mógłby zostać na dłużej? Dobra, wiem, ze nie, ale potrzebuję ficzków, w których Alexander jest pełnoprawnym członkiem załogi Enterprise i ogarnia wszelkie tramy głównego tria jak taki ich wspólny psychoterapeuta. Swoją drogą strasznie się bałam o niego w tej końcówce, zwłaszcza kiedy ten nóż tak sobie leżał i nikt nie pilnował - ani jego, ani pani kosmitki. Uff, całe szczęście, że nic mu się jednak nie stało.

W ogóle mam wrażenie, że Alexander to też świetny przykład reprezentacji, która serialowi wyszła. Jest naprawdę ciekawą, wielowymiarowa postacią, której niepełnosprawność jest tylko jednym, i to wcale nie najważniejszym aspektem. Sceny mind control, które tak sponiewierały godność Kirka, dla postaci Alexandra były na tyle łaskawe, żeby nie budził po prostu współczucia u widzów, ale mógł zbudować szczerą sympatię na podstawie jego osobowości. Dostał ten cudowny moment, kiedy stwierdził, ze to nie w nim tkwi jakakolwiek wina, tylko jego prześladowcy są potworami, i dostał ten moment sprawczości, kiedy dobrowolnie chciał zabić króla i dobrowolnie z tego zrezygnował, żeby nie być taki jak on, i kiedy tez dobrowolnie zrezygnował w ogóle z szansy na otrzymanie mocy. Asdfghjkk mam od groma feelsów na punkcie Alexandra i nie wiem, co z nimi zrobić, okej?

„The Tholian Web”

Lol, Spock mówiący Chekovowi, że nigdy nie było buntu na pokładzie, podczas gdy sam sie "zbuntował" w Menagerie XD

Spieszę donieść, że Chekov też ma czarną koszulkę pod mundurem. Tylko Kirk nadaje określeniu going commando nowe znaczenie XD

I w ogóle aww, jak delikatnie Sulu podtrzymuje głowę nieprzytomnego Chekova chwile po tym, jak on próbował ich pozabijać. W tym sezonie zaczynam czuć taki bromance'owy vibe między tą dwójką i wyobrażam sobie, jak starszy Sulu wziął tego młodego, narwanego Chekova pod swoje skrzydła i postawił zrobić z niego porządnego oficera <3 Chyba tez potrzebuję ficzka...

Czy oni tam mają nietłukące sie szkło? Jak ten asystent McCoya go zaatakował, pozrzucali wszystkie butelki ze stołu i żadna się nie potłukła - technologia przyszłości czy magia kina? XDD

Aww, Spock, który nienawidzi przemocy, zaatakował statek Tholian, bo uniemożliwiali mu niekontynuowanie prób ratowania Kirka. Jak to nie dowód miłości, to nie wiem co!

Ale trzepnęła mną ta przemowa Spocka, kiedy informował załogę o śmierci Kirka. Biedaczek </ Swoją drogą Spock jest w tym odcinku naprawdę dobrym dowódcą, zwłaszcza jak porównać to z jego dowództwem w Galileo Seven, widać ogromny postęp pod względem zauważania potrzeb emocjonalnych załogi.

Za to Bones, ugh, ja wiem, że on jest naczelną zrzędą, a tu jest dodatkowo straumatyzowany, ale IMO przeholował. Już nawet Bones , który wkurza się, że Spock naraził załogę, chcąc desperacko ratować Kirka, nie do końca mi siedzi, bo Bones zrobiłby to samo jeszcze chętniej, gdyby role były odwrócone - ale to akurat mogę zrzucić na jego emotional distress i potrzebę wyładowania emocji, Bones rzadko jest logiczny i za to go kochamy XD Ale już to porównanie Spocka do Kirka z wyrzutem, ze prawdziwy kapitan ratowałby załogę za wszelką cenę, bolało, a to, jak Bones się do niego odnosił potem, było jeszcze gorsze. Czaję, że Bones przeżywa stratę przyjaciela, odpowiedzialność za znalezienie antidotum i strach o przyszłość na swój sposób, ale heloł Spoczek i tak już cierpi, proszę mi tu mu nie dowalać. Tamta scena w więzieniu dla gladiatorów w „Bread and Circuses” pokazała, że Bones potrafi przejrzeć Spocka, tyle że po prostu zwykle się nie stara, bo irytacja mu przykrywa rozum albo też wygodniej jest mu się na Spocku wyżywać, mam wrażenie. Bo paradoksalnie Bones w chwilach takich jak ta nie do końca radzi sobie z emocjami – umie je wyrazić, ale nie zawsze właściwie, bo strach maskuje złością, przeprocesowanie tego, co czuje, też go nieraz przerasta. A pozbawiony (pozornie) emocji Spock to może też troche taki bezpieczny cel do wyżycia się? Albo też po prostu ponieważ normalnie jego zatwardzenie emocjonalne wkurza Bonesa, to w chwilach silnych emocji, które mu się channellują jako wkurw, nasz doktorek jakoś tak automatycznie celuje w tego, kto go wkurza na co dzień? Ale dobra, zboczyłam z tematu, bo rzecz w tym, że nawet u Bonesa są zwykle jakieś granice i tu je przekroczył w takim stopniu, że wydaje się OOC. Ugh, serio, podejrzewać Spocka o chęć zajęcia miejsca kapitana? Wszystko inne bym łyknęła, ale nie to. Nieważne, jak bardzo by Bones nie był kłębkiem nerwów i jak bardzo by nie rozumiał zachowania Spocka, to dwie rzeczy musiał wiedzieć z niezachwianą pewnością: że Spock kocha Jima równie mocno jak on sam i że Spock ma zero ambicji, żeby kimkolwiek gdziekolwiek dowodzić.

Ale awwww, pożegnalna taśma Kirka, wzruszyłam się! I oni też mieli takie pięknie wzruszone miny! Feelsy do kwadratu! <3 I w ogóle świetnie była zagrana ta cała scena <3 No i dobra, Bones przeprosił dogadali się, wybaczam, nadal go kocham!
Poza tym awww, "I believe captain Kirk would simply say: forget it, Bones!". I potem Bones mówiący do Spocka "Captain." Muszę przyznać, że ilość cudownych scen między nimi w tym odcinku wynagrodziła mi ten trochę przesadzony wybuch Bonesa.

Uhura ma jako jedyna jak do tej pory całkiem fajny i normalny przede wszystkim wystrój kajuty. I w ogóle kochane to było, jak ona myślała, że świruje, bo widzi Kirka, a potem z taką cudną ulgą zareagowała na wiadomość, że jednak nie. W ogóle fajny był ten motyw z różnymi osobami widzącymi "ducha" Kirka. Ale wiadomo, że najbardziej romantyczny był moment, kiedy zobaczył go Spock XD

Kwiiiik, Scotty poszedł sprawdzić, czy antidotum Bonesa dobrze się łączy ze szkocką XD

I na koniec niewiniątka udające, że nie odsłuchali video Kirka. Kooocham! XD

Btw, w sumie to trochę żałuję, że niczego sie nie dowiedzieliśmy o tych Tholianach poza tym, że sa czerwoni i potrafią wykonać sieć. Wiem, że to nie o nich był odcinek, ale nawet w tytule się pojawili, zasługiwali na więcej scen XD

Aa, no i najważniejszy komentarz: Scotty nie ma już tej koszmarnej fryzury z początku sezonu, radujmy się! XD

Fayerka

Bardzo znowu przepraszam za opóźnienie! Embarassed

die Otter

Tym razem ja przepraszam za opóźnienie, jakoś te ostatnie dni zdecydowanie za szybko przeleciały. Nawet serialu nie zdążyłam za wiele obejrzeć, chlip chlip!

Fayerka

die Otter

Fayerka

die Otter

Fayerka

die Otter

Fayerka

die Otter

die Otter

Będzie post pod postem, bo niewygodnie się edytuje z telefonu.

Korzystając z tego, że i tak siedzę w pociągu, obejrzałam Man Trap. Po pierwsze, aww, tyle Bonesa i cudownych scen Bones/Kirk. (Ómarlo mnie, kiedy Kirk się dowiedział, że była Bonesa mówiła do niego "Plum" i sam zaczął go tak nazywać xD).

Bardzo mi się też podobało, że bohaterowie drugoplanowi typu Uhura, Rand i Sulu mieli tu sporo scen poza swoimi stanowiskami. Na przykład Uhura ze Spockiem - lol, nie wiem czy to miał być flirt czy próba zawstydzenia, stawiam na to drugie, tak czy inaczej urocza scena xD Poza tym Rand i Sulu w szklarni i ten epicki różowy kwiatek byli cudowni. Szkoda, że w późniejszych odcinkach nie było więcej o tym botanicznym hobby Sulu.

Poza tym kwiiik, Spock panikujacy, że Jim jest w niebezpieczeństwie i obijający pysk kosmitki w formie Nancy xD

A wracając do doktorka, aww, tym razwm on paradował przez chwilę w tej czarnej koszulce, one są wyjątkowo twarzowe, mrrr^^ ogółem całkiem fajny odcinek jak dla mnie. Trochę widać, że to początki i pewne rzeczy jeszcze nie zostały ustalone, ale wcale mi to nie przeszkadzało w ogólnym odbiorze.