Dolina Rivendell

Fayerka

Przepraszam, że z takim opóźnieniem odpisuję! Chciałam najpierw trochę nadrobić Bonanzy, żeby zdać raport, ale mi się nie udało :cc

die Otter

Fayerka

die Otter

Fayerka

die Otter

die Otter

Sorry za post pod postem, ale nie chcę, żeby Fay przegapiła Smile

Obejrzałam "Devil in the Dark" i jak na ten moment to mój ulubiony odcinek, świetny był <3 Cudna jest w nim relacja Spock/Kirk, rozbraja mnie, jak Spock byl absolutnie przeciwny zabijaniu potwora, ale w momencie, kiedy się dowiedział, ze Kirk jest z nim sam na sam, natychmiast zmienił zdanie i zaczął na niego krzyczeć, żeby strzelał. I jeszcze to, że ten sztywny, oficjalny Spock w momencie obawy o kapitana zaczął wołać na niego "Jim", awwww <3 I jeszcze ten tekst Spocka, że potwór ma bardzo logiczny umysł i po takim czasie obcowania z ludźmi to jest taka miła odmiana. Oraz potwór doceniający jego uszy i śmieszki pozostałych na koniec, kooocham! xD

Zaskoczyło mnie w sumie trochę pokojowe rozwiązanie, myślałam, że ci górnicy będą bardziej uparci, żeby się mścić, a tu na wieść o jajkach zrobili się nagle z żądnych krwi bardzo wyrozumiali. Ale w sumie obietnica zwiększenia zysku była też przekonująca XD

Swoją drogą design tego potwora był... interesujący xD I w ogóle jego cała idea z tymi tunelami skojarzyła mi się z badgermoles z "Avatar, the Last Airbender", oglądałaś może?

Fayerka

die Otter

Fayerka

die Otter

Fayerka

Ottiś, chciałam tylko dać znać, że będę mogła dopiero Ci porządnie odpisać jak wrócę z wyjazdu w sobotę, bo jestem na głuchej wsi i raz, że nie umiem na telefonie dobrze cytować, to żeby złapać internet muszę pojechać kilka kilometrów do najbliższego miasteczka xD Jestem załamana, bo myślałam, że sobie trochę Bonanzy pooglądam, a tu klops :C Ale bardzo się cieszę, że twoje oglądanie ST postępuje, pisz śmiało swoje wrażenia, do wszystkiego się odniosę jak wrócę z dziczy xD

die Otter

Luzik, take your time <3 W ogóle cytowanie na telefonie doprowadza mnie do szału, unikam tego jak mogę, więc już samo to uznałąbym za wystarczającą wymówkę XD

Cóż, wkręciłam się już na maksa, więc obawiam się, że będziesz miała trochę do nadrabiania, no chyba że mi praca i Euro wspólnie uniemożliwą oglądanie XD

Obejrzałam jeszcze "Operation: Annihilate". Awww, znowu biedny, pięknie cierpiący Kirk, a do tego równie ładnie cierpiący Spock i jeszcze cierpiący Bones... czy jestem sadystką, że tak to lubię? Ale przysięgam, że tylko w fikcyjnych bohaterach xD Poza tym aww, Spock był taki dzielny <3 I jeszcze Bones choć raz przejmujący się Spockiem i przyznający, że Spock jest najlepszym pierwszym oficerem ever, wprawdzie z poczucia winy, ale to była miła odmiana w ich relacji xD I cała ta wymiana zdań na koniec - Spock straumatyzowany faktem, że pierwszym, co zobaczył po odzyskaniu wzroku, była twarz doktorka, i doktorek tak przejęty jego nadzwyczajnymi oczami, że zapomniał o uszach - kwiiik, kocham!
Swoją drogą tylko ten serial potrafi sprawić, że naleśniki na żyłce wydają się straszne XD
Btw, co się stało z tym bratankiem Kirka, który właśnie został sierotą? Istnieją jakeś ficzki z dzieciakiem plączącym się po Enterprise i wkurzającym wujka Kirka oraz przybranych wujków? XD

Edit: Obejrzałam właśnie „Shore Leave”

Khhhh, pierwsze sekundy i już mamy Kirka rozczarowanego, że to nie Spock masuje mu plecki, i to rozczarowanego pomimo że robi to sexy dziewczyna? Ładnie się zaczyna XD Kwiiiiiiik jeszcze bardziej, bo Spock podpuszczający Kirka, żeby ten wysłał sam siebie na przepustkę - i mina Kirka, który nie może zdecydować, czy jest bardziej wkurzony, czy bardziej pod wrażeniem XD I kwiiiiik po raz trzeci, ponieważ królik!!! (w ogóle strasznie mi się ten odcinek kojarzy z Supernatural!).
Dalej, mam wrażenie, że Spock jest za logiczny na tę planetę, nic dziwnego, że scenarzyści zostawili go tym razem na statku na pół odcinka, ale jednoczesnie jestem ciekawa, co by się stało, gdyby wylądował tam już na początku. Wyczarowałby swoją własną wersję Kirka? XD
Dalej, flirtujący doktorek był słodki (nawet jeśli stracił połowę mózgu przy tym, to wybaczam, dziewczę było urocze przynajmniej). Ale gdybym to oglądała w oryginalnych czasach, nabrałabym się na jego śmierć, to było okrutne wobec widzów, którzy jeszcze nie wiedzieli, że nie ma co się bać o główną trójcę (albo może w sumie wiedzieli, bo kiedyś seriale chyba nie mordowały raczej głównych bohaterów, to dopiero zmora naszych czasów, że nikt nie jest bezpieczny xD).
Swoją drogą mam wrażenie, że w tym odcinku oni wszyscy potracili mózgi (może po prostu jedyna komórka mózgowa była u Spocka? ale w sumie to chyba zawsze jest XD). Trochę mi trudno uwierzyć, że Kirk tak długo się bił z tym Finneganem i żądał wyjaśnień i nadal do niego nie dotarło, że to nie jest prawdziwy Finnegan. Ale z drugiej strony jemu się to totalnie podobało, więc może za dobrze się bawił porządną męską naparzanką, żeby wnikać? XD
Dalej, ekhm, ilość wzajemnego dotykania w scenie z Kirkiem i Spockiem uciekającymi przed ostrzałem z myśliwca była doprawdy skandaliczna XD
A tak na marginesie to ja się zastanawiam, z czego się składają te ich mundury - tutaj Kirk ma pięknie rozerwana koszulę i widać, że ta czarna część na górze to jakby kołnierz połączony z resztą, ale w którymś z poprzednich odcinków Spock ubierał się po badaniu u McCoya i tam miał na sobie czarną koszulkę, na która dopiero wkładał to niebieskie wdzianko, tak że to, co wystawało, było raczej górą koszulki. Kurła, mam potrzebę ich rozpakować z tych mundurów... tak czysto w celach naukowych, żeby sprawdzić, z ilu składają się części xD
Btw, uważam, że to nie fair, że Uhura nie dostała przepustki. Czy ona nigdy nie może mieć trochę funu poza mostkiem?
W każdym razie doskonale się przy tym odcinku bawiłam, zwłaszcza że nie spodziewałam się czegoś tak cudowne od czapy, więc mój zaciesz cały czas rósł.
A Spock totalnie był na koniec zazdrosny! XD

Edit 2.:
Kolejne dwa bardzo fajne odcineczki za mną^^

„Arena”.
Po pierwsze, cóż, Kirk powinien już się nauczyć, że na niesłuchaniu Spocka źle sis wychodzi. Swoją drogą czy ten żal Spocka, kiedy trzeba zabić innych kosmitów, nie jest dowodem na jego ludzką stronę? W końcu może sobie twierdzić, że mu szkoda z naukowego punktu widzdenia, ale tak czy inaczej jeśli mu szkoda, to już jest to przecież emocja XD
I w ogóle znowu mamy powtórkę Devil in the Dark - najpierw Spock nie chce zabijać, a Kirk chce, a potem jak Kirk staje oko w oko z wrogiem, to stwierdza, że jednak nie. Brakowało mi tylko zmiany zdania u Spocka w drugą stronę, ale można w sumie zaliczyć tutaj to, jak był uroczo dumny z Kirka, że ten sam wpadł na pomysł zrobienia armaty XD
Po drugie, kwiiiik, ja wiem, że to jest poważny odcinek, ale na widok tego Gorma trochę śmiechłam. W ogóle czy on nie jest na jakimś popularnym reaction gifie albo memie? Bo zdecydowanie już gdzieś widziałam tę jego gumową paszczę i oczka rodem z retro dyskoteki, ale nigdy nie sądziłam, że to jest na serio Zły Kosmita™ XD I w ogóle kwiiik, Gorm ma soniczny śrubokręt! A tak bardziej poważnie to trochę mi szkoda, że nigdzie nie doszło na koniec do rozmowy między dwoma statkami, bo fajnie by było, jakby sobie wyjaśnili sprawy i oficjalnie zażegnali ten konflikt. Ale może serialu nie było stać na więcej gumowych reptilian XD

„Space Seed”
Pierwsza moja myśl: ach, więc to jest ten Khan, który potem jest w tytule któregoś z filmów. Cieszę się, że okazał się godny legendy XD Ale może to w ogóle kwestia tego, że jak dla mnie Ricardo Montalban ma w sobie jakąś taką fascynująca charyzmę, że nawet jak gra gnidę, to chce się go oglądać. Nawet do końca nie winię tej głupiutkiej historyczki,że na niego poleciała XD
A w ogóle to zacieszam, bo oboje tych aktorów znam z Bonanzy, masz nawet odcinek z nimi na liście: „Day of Reckoning” z 2. sezonu^^
I jeszcze eeej, w tej scenie, kiedy Khan ogląda pracownię pani porucznik, w tle jest figura konia - jestem prawie pewna, że to jest ten sam koń, który stoi na stoliku za kanapą na Ponderosie xD
A z innych cudownych rzeczy:
Spock urażony, że Kirk zaciesza, kiedy przyłapie go na błędzie.
Bones, który nie przegapi żadnej okazji, żeby dogadadć Spockowi.
Bones, który był bardzo badass w scenie, w której Khan groził mu skalpelem <3
Swoją drogą całkiem twarzowe te ich galowe mundury, chociaż chyba wolę te codzienne. Ale po tym galowym Kirka można stwierdzić, jakiego koloru powinny być te codzienne, bo wiem już, że żółty był wypadkiem przy pracy (kamery) xD
I ostatnie, ale bardzo ważne pytanie: gdzie zgubili Sulu!? Brakowało mi go, ten random na jego miejscu był znacznie mniej interesujący! XD

W ogóle to zaczęłam już spisywać komentarze w trakcie oglądania, a potem tylko pobieżnie porządkować, więc wybacz, jeśli robią się coraz bardziej długie i nieskładne. To dowód mojej miłości, serio! XD

A w ogóle to jak wrócisz z dziczy i się trochę ogarniesz, to możesz mi podrzucić listę drugiego sezonu, bo pierwszy dobrze mi idzie XD

Edit 3.
Machnęłam jeszcze jeden, a co mi tam… XD

"A Taste of Armageddon"
Po pierwsze, awww, młoda Barbara Babcock, kompletnie się jej nie spodziewałam, zaciesz bardzo! W ogóle jaka ona była śliczna za młodu, pół odcinka sie zachwycałam <3
A jak o znajomych twarzach już mowa, to jeden z członków tej rady grał w Bonanzie, tylko kompletnie nie mogę sobie przypomnieć, kogo i w jakim odcinku. Pamiętam jedynie, że tam też nie był zbyt sympatyczny XD
A wracając do odcinka, fascynujący mieli pomysł na tę wojnę. Totalnie popieprzony, ale mimo wszystko fascynujący (ugh, czy ja brzmię jak Spock? XD).
Ómarło mnie to, że Scotty i Bones od razu wiedzieli, że to podstęp, bo kapitan Kirk w życiu nie wysłałby całej załogi na przepustkę XD I w ogóle fajnie, że Scotty miał tu trochę większą rolę. Niefajnie za to, że nadal najwyraźniej nie znalazł się Sulu, którego zgubili w poprzednim odcinku xD Ale aww, Scotty odmawiający wykonania rozkazu tego buca ambasadora był tak bardzo badass. Kiedy na co dzień kochane małe dziamo się wkurza, dopiero trzeba się bać XD
Spock też miał momenty badassowości zresztą. A Kirk w niewoli był słodko rozczochrany <3
W ogóle mam wrażenie, że Spock w co drugim odcinku zdradza jakieś randomowe moce (and I'm here for it XD).

Edit 4.
"The Menagerie, Part 1"
Ten odcinek może i ma mniej wartką akcję niż poprzednie, ale w ogóle mi to nie przeszkadza, bo i bez tego naprawdę wciąga.
Początkowo zachowanie Spocka wydawało OOC, ale ponieważ bohaterowie sami o tym mówili, to zakładałam, że ma dobre powody, no im dalej w las, tym bardziej było oczywiste, że nie zadałby sobie tyle trudu z błahego powodu, to by w końcu było nielogiczne. Ale chciałabym już znać te powody, a jeszcze bardzej jestem ciekawa, na ile one sa logiczne, a na ile emocjonalne, bo na razie mam coś wrażenie, że to drugie... (Poza tyym jak doszłam do tych fragmentów sprzed 13 lat - i to są te sceny z pierwszego pilota, tak? - to stwierdziłam, że tutaj to dopiero Spock jest OOC, on się UŚMIECHA do roślinki O.o).
W ogóle słodkie to było, jak jak początkowo Kirk wierzy w Spocka, nawet gdy fakty wydają się co najmniej podejrzane, i jak potem emocjonalnie reaguje na myśl, że Spock może kłamać, a wtedy właśnie Bones ze wszystkich ludzi zaczyna bronić Spocka. A potem jeszcze ten biedny, zdradzony, skołowany Kirk na koniec i Spock znow używający jego imienia, żeby go przekonać do obejrzenia reszty transmisji. Ugh, trochę feelsy!

A swoą drogą jeśli minęło 13 lat, a Spock nadal jest na tym samym stanowisku, to dziwi mnie, że reszta załogi się zmieniła. Przynajmniej Scotty mógł spokojnie służyć jeszcze za Pike'a (wiem, to by zepsuło ideę Wielkiego Sekretu Spocka, ale tak tylko mówię XD).

A Sulu dalej się nie znalazł, tęsknię!

I jeszcze komentarz ogólnie, nie do tego odcinka, ale tak mi się przypomniał teraz: bawi mnie, jak oni wyobrażali sobie różne supertechnologie przyszłości, ale nie przyszło im na myśl, że komputer może nie zajmować całego pomieszczenia XD

Edit 5.
"Menagerie" cz. 2
Awww, powód był jak najbardziej emocjonalny and I love it!
Ogólnie pierwsza część mi się bardziej podobała i w sumie to chyba nadal uważam, ze Spock był trochę OOC, ale przynajmniej był w tym bardzo cool, a poza tym ja kocham, kiedy Spock wbrew sobie udowadnia, że jest zdolny do emocji, i to jakich! Wzrusza mnie, że ten pozornie zimny, racjonalny, pozbawiony uczuć Spock był gotów postawić na szali karierę, wolność, a nawet życie (oraz relację z Kirkem xD), żeby pomóc przyjacielowi <3 Uważam też, że to kochane, jak Spock starał się w tym całym zorganizowanym przez siebie burdelu chronić Kirka przed konsekwencjami. Bawiło mnie też trochę, jak przez cały ten odcinek Kirk jest tak bardzo jak ryba wyjęta z wody, bo tak przywykł do polegania na Spocku, a nagle musi być po przeciwnej stronie, a do tego nie rozumie i czuje się zdradzony pewnie też. Feelsy troche XD I ta ich wymiana zdań na koniec <3
Ale potrzebuję teraz ficzka, w którym Spock i Bones by sobie co nieco wyjaśnili, bo na miejscu Bonesa byłabym wkurzona, gdyby Spock mnie tak wykiwał po tym, jak go broniłam przed kapitanem xD

A w ogóle to mam [link widoczny dla zalogowanych] na temat XD

Edit 6: dwa kolejne odcinki za mną^^

"The Conscience of the King"

W poprzednim odcinku Spock zmienił kurs, żeby załatwić prywatne sprawy, i nikt nie miał podejrzeń, tutaj Kirk zmienił kurs, żeby załatwić prywatne sprawy, i Spock od razu ma podejrzenia. Widać, kto tu jest sercem, a kto rozumem, że tak powiem XD I znowu Bones podchodzi do podejrzeń sceptycznie, ale podczas konfrontacji broni Spocka. W ogóle ładna ta konfrontacja była^^ A Spock może sobie twierdzić, że chodzi mu o bezpieczeństwo Enterprise, i tak wszyscy wiemy, o czyje bezpieczeństwo mu naprawdę chodzi XD
Dalej <fandomowy sadysta mode on> lubię straumatyzowanych bohaterów, a Kirk był bardzdo fajny i wiarygodny w swoim zachowaniu w reakcji na powrót tej traumy - to wypieranie, ta potrzeba, żeby mieć milion procent pewności, ten moment, kiedy sam przyznał, że się obawia, czy wiedzie nim chęć sprawiedliwości, czy zemsty. Chciałabym w ogóle dowiedzieć się więcej o tym, co on tam widział, ale jestem pewna, że jest o tym masa ficzków XD W ogóle tak bardzo feelsowe jest to, ze po tylu latach Kirk pamiętał ten wyrok śmierci co do słowa </3
I bardzo mi się podobał plot twist z tą córką oraz fakt, że Kodos nie jest typowym złolem, tylko sam ma masę wyrzutów.
A swoją drogą załoga Enterprise liczy ponoć 430 osób. Na przedstawieniu nie było nawet 20 i w sumie więcej by do widowni tego "teatru" nawet nie weszło. Czy to był teatr tylko dla oficerów? Gdybym była podrzędnym członkiem załogi, wszczęłabym bunt XD
PS Kolejny odcinek bez Sulu, nadal tęsknię! Ale przynajmniej Uhura zyskała w końcu scenę poza mostkiem. Wolałabym coś bardziej badass niż piosenka, ale przyjmę i to, przynajmniej aktorka miała coś do roboty XD

"The Squire of Gothos"

Yay, Mr. Sulu is back <3
A ten tam Napoleon wannabie jest tak cudnie popieprzony, że chyba go trochę lubię XD
Ómarł mnie Spock, który twierdzi, ze to jeszcze za mało, żeby określić to "fascynującym", w tej sytuacji wystarczy słowo "interesujące". I w ogóle Spock pyskujący Trelane'owi <3
Tymczasem Uhura po raz drugi dostała coś do roboty poza mostkiem i po raz drugi jest to wykonywanie muzyki, cóż, nadal twierdzę, że wolałabym ją biegającą z rapierem, ale nie będę wybrzydzać. Ale oni serio coś z tymi rapierami mają, wcześniej Sulu, teraz Kirk... XD
Kwiiiiik, Trelane tłumaczący, że te pistolety to takie same jak w pojedynku, w którym zginął Hamilton. Nie, mój móżdżek wcale nie zaczął śpiewać "Ten Duel Commandments" XD
A głos mamuśki Trelane'a to znów była Barbara Babcock, ten głos poznam wszędzie, nawet 30 lat młodszy jest dość charakterystyczny. Kurła, teraz mnie naszło na rewatching Doktor Quinn...
Kwiiiiik jeszcze bardziej, bo ta końcówka z Kirkiem wymieniającym, co robił jako mały łobuz, i Spockiem zszokowanym tymi pomysłami oraz podejrzeniem, jakoby on sam mógł robić coś podobnego. Perfekcyjna mimika Nimoya, a Shatner patrzył na niego tak, jakby chciał go przelecieć tu i teraz - co w sumie zdarza się podejrzanie często xD
Z innych komentarzy, zastanawiam się, czy aktorzy mieli jaką logikę przy wciskaniu guzików czy wciskali sobie radośnie jak leci. I czy mieli z tego fun, bo ja bym miała XD

I na koniec mam taką refleksję, ze już doszłam do tego poziomu miłości do bohaterów, że nawet w sumie nie potrzebuję, żeby fabuła miała jakiś głębszy sens. Potrzebuję fajnych scen z głównym trio, emocji Spocka, cierpiącego Kirka, zrzędzącego McCoya i odpowiedniej dawki bromance'u, dla każdej z tych rzeczy zniosę każdą fabułę XD

Edit... nie wiem już który, Fay, wracaj, bo się nie odkopiesz XDDD

Chyba skończyły mi się już polecane odcinki, więc obejrzałam teraz "The Return of the Archons"

Po pierwsze, ha, chciałam więcej Sulu to mam - dla odmiany w przebranku jak z czasów Hamiltona, miło XD W ogóle awww, Kirk i McCoy wyglądają totalnie mrrau w tych kostiumach. A Spock, cóż, twarzowa pelerynka, ale trochę Nazgul cosplay XD
Dalej, aww, panika Kirka, kiedy Bones został zaczarowany. A biedny Spock musiał się uśmiechać, kiedy udawał zaczarowanego. Dobrze, ze sobie przy tym czegoś nie naciągnął XD
Kwiiiik, Kirk mówiący Spockowi, że byłby z niego doskonały komputer, i Spock traktujący to jako komplement <3 (oczywiście jestem pewna, że Kirk wiedział, że on to tak odbierze, tak samo jak Spock wiedział, że Kirk z niego śmieszkuje. Actual space husbands XD).
Aww ponownie, bo ten uśmiech Sulu, kiedy pokazał sie na mostku po odczarowaniu i zgonił zastępcę ze swojego siedzenia, był taki uroczy. Szkoda, że nie pokazali też jeszcze doktorka po tym, jak wrócił do siebie, no ale nie można mieć wszystkiego.
Swoją drogą ci nibymnisi z tego odcinka brzmieli trochę tak jak Lurch z Rodziny Addamsów xD
Ogólnie trochę nudnawy odcinek, ale miał swoje momenty, było warto zresztą choćby dla samych kostiumów <3

die Otter

To powinien być edit nr 3548, ale że długi komentarz, a to i tak się powoli staje jak „Moda na sukces”, to pozwalam sobie na post pod postem XD

Obejrzałam „This side of paradise” i tu się chyba pierwszy raz nasze opinie rozminą, bo mnie się ten odcinek bardzo, ale to bardzo podobał. No dobra, ten moment ze Spockiem bujającym się na gałęzi jak przerośnięty leniwiec był totalnie od czapy i odcinek mógłby się spokojnie obyć bez niego... chociaż i tak ómarłam. I reakcja Kirka na ten widok wygrywa wszystko xD Ale reszta odcinka – jestem na tak.

Dobra, po kolei, bo znowu robiłam notatki na bieżąco:
Pierwsze moje skojarzenie to było: czy oni pożyczyli set z Bonanzy? XD
Dalej, rozbawiło mnie, że kiedy okazało się, że Leila i Spock się znali, Kirk wyglądał na zazdrosnego, dobrze mu tak, zwykle jest odwrotnie XD

Zastanawiałam się początkowo, czy Spock po naćpaniu się pyłkiem zmienił osobowość, czy tylko uwolnił to, co w nim siedziało stłamszone. Inaczej mówiąc, czy zakochał się w Leili teraz, bo pyłki, czy kochał ją już wcześniej, tylko nie umiał sobie na to pozwolić? Jeśli to pierwsze, to wątek jest trochę creepy, ale im dalej w odcinek, tym bardziej byłam przekonana, że to drugie, a ta ostatnia rozmowa Spocka z Leilą, kiedy już nie byli na pyłkach, mnie ostatecznie utwierdziła, że on miał wobec niej jakieś uczucia, ale zbyt go przerażaly, żeby miał im pozwolić dojść do głosu. I w sumie to jest naprawdę smutne, że on jak każdy człowiek potrzebuje miłości, ale sobie na nią nie pozwala, bo jak każdy Vulcan widzi ją jako emocjonalną słabość. A zarazem pozwala sobie na miłość (wg mnie platoniczną, ale jednak) wobec Kirka, bo ją może sobie sam przed sobą tłumaczyć lojalnością wobec kapitana – czyli reakcją zupełnie logiczną. I w ten sposób też przy Kirku raz na jakiś czas pozwala sobie na niewielkie uchylenie maski. I w ogóle to zauważyłam, ze on w tej naćpanej wersji cały czas mówi do Kirka "Jim", na co normalnie pozwala sobie w tylko w stanie silnych emocji (silnych jak na niego przynajmniej XD), co by też potwierdzało, że gdyby pozwalał sobie na co dzien na bycie ludzkim, to by tak właśnie do niego mówił. Tak czy inaczej wyglądał na takiego szczęśliwego z tą dziewczyną, że mi go było naprawdę szkoda, mimo że wiedziałam, że to nie jest prawdziwy on… Tylko że w sumie w jakiś sposób jest, jeśli zakładadmy ten pyłek faktycznie tylko zdjął bariery i pozwolił mu na prawdziwe uczucia, a nie stworzył fałszywe. Btw, dotąd uważałam Spocka za aseksualnego, więc gryzie mi się to z moim headcanonem (ale chyba nie zamierzam go porzucać i tak, bo potrzeba miłości nie równa się potrzebie seksu, a poza tym kto mi zabroni? XD).
Tak czy inaczej choć ogólnie uważam ten wątek Spocka za smutny i feelsowy, to momentami był też kwikaśny, choćby w konfrontacji z Kirkiem („No, I don't think so. - You don't think so what? - I don't think so, SIR!" XD. Ale auć, to wszystko, co Kirk nagadał Spockowi, żeby go wkurzyć, było brutalne. Chociaż jednocześnie to była świetna scena. I w ogóle fakt, że praktycznie pierwszymi słowami Spocka po odczarowaniu były "I don't belong anymore", kopnął mnie prosto w miękkie. So much feels! I tak samo ostatnie zdanie Spocka o tym, jak pierwszy raz w życiu był szczęśliwy, znowu prosto w feelsy! (chociaż uważam, że to przesada, bo on na Enterprise ma swoje miejsce, ale tez jednocześnie w kontekście tego odcinka rozumiem to stwierdzenie, bo to nie chodziło IMO o dziewczynę, tylko o to, że to był pierwszy raz w całym życiu Spocka, kiedy nie był rozdarty pomiędzy wolkańską logiką a ludzkimi uczuciami i nie czuł się winny za którekolwiek z nich, chlip chlip, biedne dziamo!).
Swoją drogą zaczęłam się teraz zastanawiać, jak doszło w ogóle do małżeństwa jego rodziców, skoro jego ojciec był stuprocentowym Vulcanem, czyli nie był zdolny do miłości? Matka tak się zakochała, ze była w stanie żyć w związku bez wzajemności, to było małżeństwo czysto z rozsądku czy jak?
A wracając jeszcze do Kirka, trochę mnie wzruszył ten fragment, w którym został kompletnie sam. Taki był biedny jak tak siedział w opustoszałym statku i dyktował ten swój wpis </3

A z lżejszych rzeczy, ómarł mnie na przykład Kirk nawet w tej sytuacji niepotrafiący się powstrzymać, żeby nie pośmieszkować z McCoya, który przecież zawsze twierdził, że w takiej wersji polubiłby Spocka bardziej, więc czemu teraz się martwi? XD Oraz to, że naćpany Bones mówi z silnym południowym akcentem i nazywa Kirka „Jimmy boy”. I jeszcze na koniec Bones mówiący szefowi tej kolonii, że może mu udowodnić że jest lekarzem i w parę chwilę posłać go do szpitala xD

Edit, bo ja naprawdę marnuję każdą wolną chwilę na ten serial, someone stop me please! XDDD

"Court martial"
Kirk był bardzo fajny w tym swoim przekonaniu, że wie, co zrobił, i nikt mu nie wmówi, ze jest inaczej. Chociaż też podobało mi się, że to nie był taki ślepy upór, tylko miał moment wątpliwości, ale przeanalizował wszystko jeszcze raz i doszedł z powrotem do wniosku, że na pewno jest niewinny. Ale wkurzał mnie trochę w scenie z tą swoją starą znajomą, kiedy tak ostentacyjnie ignorował jej zawód, żeby ją podrywać. Bo może i to było trochę na zasadzie chęci wyparcia na moment kłopotów, ale w efekcie wyszło, że dla niego liczy się jej uroda, a więc jej zawód prawnika nie ma znaczenia i nie brał jej na serio, dopóki nie wyjawiła, jaką gra w tym wszystkim rolę. No trochę seksistowskie to było. Ale też jest to niewielka irytacja na postać, a nie na serial w ogóle, bo ja naprawdę jestem wyrozumiała wobec seriali z tamtych czasów pod tym względem. Gdyby był współczesny, patrzyłabym inaczej, a wtedy, cóż, zakładam, ze they didn't know better.
Zeznania Spocka w obronie charakteru Kirka były kochane. I te szachy (w ogóle nie wiem jak mają działać te ich kosmiczne szachy, ale sam design planszy jest cool!) <3 I ten moment, kiedy McCoy krzyczy na Spocka, że "you're the most cold-blooded man I've ever known!", na co Spock mu uprzejmie dziękuję za komplement <3 W ogóle uwielbiam, kiedy Bones i Spock muszą współpracować, żeby ratować tyłek Kirka, kiedy nie mają go w roli buforka między nimi XD
Świetny był ten plot twist z denatem, który żyje i sam sfingował swoją śmierć. Ale sposób na jego znalezienie był, cóż, interesujący - naprawdę nie mieli czegoś mniej skomplikowanego? XD

Fayerka

Aaaaa, jestem w drodze do cywilizacji i mam internet!! Ottiś, właśnie siedzę w pociągu i nadrabiam twoje wrażenia <33 Wieczorem na spokojnie odpiszę na wszystko i dam rozpiskę na drugi sezon Very Happy

Ale mam taki zaciesz niesamowity, że się wciągnęłaś w ten serial <33 A mi nawet udało się obejrzeć kilka odcinków Bonanzy, bo leciała w telewizji xDD

Fayerka

Będę odpisywać w ratach chyba, póki co dam rozpiskę na drugi sezon Very Happy

1. Amok Time – Spock-centric, najbardziej szalony pomysł na otwarcie sezonu. Obejrzeć koniecznie, to tutaj, na rozgrzanych piaskach Vulcanu narodził się kiedyś slash xD
2. Who Mourns for Adonais? –beznadziejny, pominąć
3. The Changeling – nic specjalnego, ale ja lubię, do obejrzenia. Ten odcinek ewidentnie zainspirował potem fabułę Star Trek: The Motion Picture
4. Mirror, Mirror – alternative universe! Świetny, obejrzeć koniecznie, Uhura ma tu też większą rolę niż zwykle
5. The Apple – prawie nic z niego nie pamiętam, fabuła chyba była trochę żenująca, można pominąć EDIT: Obejrzałam, żeby przez niepamięć nie powtórzyć sytuacji z "This side of paradise" i tak - nadal uważam, że główny plot jest raczej żenujący, ale Spock ma tu bardzo dobre momenty (zwłaszcza w pierwszym kwadransie, znowu pada "Jim"!), jest trochę jego banteru z Bonesem, więc choćby dlatego warto obejrzeć, plus akcja jest calkiem wartka.
6. The Doomsday machine – dobry, do obejrzenia, trzyma w napięciu.
7. Catspaw – do pominięcia, to miał być chyba taki pseudo-halloweenowy odcinek z wiedźmami, nawiedzonym zamkiem i czarnym kotem, ale wyszło bardzo źle
8. I, Mudd – zabawny, wg mnie do obejrzenia, ale nie jest to jakiś humor wysokich lotów xD
9. Metamorphosis – do pominięcia, nudny był
10. Journey to Babel – jeden z moich ulubionych, koniecznie do obejrzenia! Poznajemy rodziców Spocka <3
11. Friday’s Child – nic specjalnego, ale McCoy ma tu fajne momenty, więc dla niego można
12. The Deadly Years – ja nie jestem fanką, można pominąć, ale sam w sobie nie jest zły
13. Obsession – Kirk-centric, wg mnie nudny i do pominięcia
14. Wolf in the fold – Scotty zostaje opętany przez ducha Kuby Rozpruwacza i zabija tancerkę go-go. Tak, to jest plot. Okropne, pominąć xD
15. The Trouble With Tribbles – najśmieszniejszy, najcudowniejszy, obejrzeć koniecznie!
16. The Gamesters of Triskelion – całkiem enjoyable, choć nieco głupawy
17. A Piece of the Action – zabawny, uroczy, do obejrzenia. Punkt wyjścia jest idiotyczny, ale co z tego, czysty fun.
18. The Immunity Syndrome – nudny, ale wg mnie warto dla momentów Spock-McCoy
19. A Private Little War – zawoalowana krytyka Zimnej Wojny, a konkretniej wojny w Wietnamie. Szkoda tylko, że odcinek sam w sobie jest kiepski, niestety. Ale Kirk ma tu dobry problem moralny.
20. Return to Tomorrow – nic specjalnego, ale ja lubię ten odcinek, Kirk decyduje się tu pomóc alienom w dość ryzykowny sposób, ale wszystko to w imię eksploracji i ponieważ „Risk is our business”.
21. Patterns of Force – mi się podobał, chociaż pamiętam czyjś komentarz, że ten odcinek powstał tylko dlatego, że studio miało nazistowskie kostiumy i rekwizyty walające się w magazynie. I w sumie do tej pory nie wiem kto uznał, że to dobry pomysł, żeby w te kostiumy ubrać Shatnera i Nimoya, obu żydowskiego pochodzenia i to ledwo 20 lat po wojnie?
22. By Any Other Name – z tego odcinka pamiętam tylko, że Scotty musiał upić się z jednym alienem, żeby stępić jego czujność. Co było całkiem zabawne. Chyba do obejrzenia?
23. The Omega Glory – jeden z najgorszych, ominąć koniecznie.
24. The Ultimate Computer – nic wybitnego, ale bez bólu można obejrzeć. Kolejny z serii „Kirk zagaduje evil-komputer na śmierć”.
25. Bread and Circuses – naprawdę głupawy koncept (planeta, która też miała cywilizację identyczną do Starożytnego Rzymu, ale tam nie upadł?), ale warto dla kilku scen Spock-McCoy. Ja głównie pamiętam, że mieli tu takie twarzowe, szare koszulki xD
26. Assignment: Earth – to nie jest tak właściwie odcinek Star Treka. To miał być spin-off o takim agencie czasu, jakieś dziwne skrzyżowanie Bonda z Doktorem Who. Kirk i Spock pełnią tu marginalną rolę. Według mnie warto tylko dla sceny Spocka z kotem xD

Fayerka

Nadrabiam <3

die Otter

Pięknie dziękuję za liste. Khh, ten pierwszy odcinek zapowiada się intrygująco xD

Fayerka

die Otter

Fayerka

die Otter

Fayerka

die Otter

Fayerka

Fayerka

Update Bonanzowy, obejrzałam "Dark gate" z drugiego sezonu i "Frenchman" z trzeciego, bo potrzebowałam czegoś komediowego Very Happy

Ten pierwszy rzeczywiście miał ładne angsty, scena śmierci tego przyjaciela Adama - ałć. I Hoss pocieszający Adama na końcu był taki słodki. Podobała mi się też początkowa scena ze spędem bydła, wszyscy przy pracy, popijający kawę, Ben opowiadający anegdotkę o pracowniku z sześcioma palcami u jednej dłoni, który mu odstrzelił, bo ten przez niego źle liczył bydło. Ja w ogóle lubię wszystkie sceny, które pokazują ich przy realnej pracy na ranczu, mogłabym mieć cały odcinek z braćmi i ojcem znakującymi bydło, naprawiającymi ogrodzenie i gadającymi ze sobą, jakiś specjalny plot mi niepotrzebny xD

A "Frenchman" - kwiiiik! W trakcie sobie notowałam ulubione momenty:

- Joe zapraszający Francuza na ranczo i protestujący Hoss "On przecież chce mnie zabić!"
- "Monsieur Hoss, proszę pamiętać o szpadach, jedna jest dla Pana" xD
- Hop-Sing oburzony krytyką omleta
- "To portrety moich żon" / "Nie żyją? Wszystkie trzy? Jest pan jak Sinobrody" XDD
- stręczenie Małego Joe, żeby flirtując z siostrą spróbował odwołać pojedynek
- wiersz o Benie mordującym swoje żony dla ziemi i Adam stwierdzający, że wiersz nie jest taki zły xD
- to cięcie kiedy Francois milion stron później kończy swój pożegnalny wiersz i Adam tylko siedzi zakrywając dłonią twarz, a Hoss łka w chustkę do nosa xD
- "Wydam siostrę bogato za mąż, wtedy będę wolny i będę mógł zawisnąć na szubienicy!"

Cudny odcinek <3

die Otter

die Otter

Fayerka